หลังจากฟังเนี้ยหลี่ นัยตาของหลี่เฮงก็เบิกกว้างขึ้นในขณะที่เขาทำการคำนับและกล่าวว่า "หวังว่านับตั้งแต่นี้เป็นต้นไปท่านจะไม่ถือสาหาความและลืมมัน และหากท่านสามารถบอกได้ว่าเราจะออกไปจากดินแดนนี้ได้อย่างไร พวกเราทั้งสิบสองตระกูลจะขอขอบคุณท่านเป็นอย่างสูง "
เนี้ยหลี่พยักหน้า พร้อมกับคิดว่าต้องขอให้ท่านเอียมัวกับท่านเอียเซิ่ง มาคุยเป็นการส่วนตัวถึงเรื่องนี้กับสิบสองตระกูล หลังจากมีหลายตระกูลที่ต้องการย้ายไปยังเมืองกลอรี่ ซึ่งมันจะเป็นปัญหาใหญ่ในการเตรียมการสำหรับพวกเขา
แม้ว่าภัยคุกคามความรุ่งโรจน์ของเมืองกลอรี่ยังไม่ได้สิ้นสุด แต่เรื่องตระกูลต่างๆ ในคุกอเวจีจะยังคงต้องเดินหน้าต่อไป หลังจากที่สภาพแวดล้อมในดินแดนคุกอเวจีแห่งนี้ทวีความรุนแรงเกินไป ซึ่งตรงกันข้ามกับเมืองกลอรี่
เรื่องเช่นนี้คงต้องเป็นความรับผิดชอบของท่านเอียมัวและเอียเซิ่งแล้ว
หลังจากกล่าวอำลาแล้ว เนี้ยหลี่ ต้วนเจี้ยนและยู่เหยียนก็ได้ออกจากดินแดนคุกอเวจี
ในขณะนี้บนภูเขาที่ห่างไกลออกไป มีผู้เฝ้ามองเนี้ยหลี่และต้วนเจี้ยนอยู่ ซึ่งเป็นชายชราขอทานคนนั้นนั่นเอง ซึ่งตอนนี้เขาไม่ได้มีลักษณะบ้าใด ๆ เลย ถึงแม้ว่าเสื้อผ้าของเขาจะขาดรุ่งริ่ง แต่ก็ไม่สามารถปกปิดกลิ่นอายความเฉียบคมของเขาได้เลย ซึ่งกลิ่นอายยังทำให้ต้นไม้โดยรอบสั่นไหว หลังจากที่เขาได้ทบทวนความคิดแล้วก็ได้บ่นพึมพำ "น่าสงสัยยิ่งนักว่าเจ้านั้นมีความรู้ระดับใดกันแน่?" ถึงไม่ได้มีการแสดงออกใด ๆ บนใบหน้าของเขา ช่วงเวลาต่อมาเขาปิดตาลงและยังคงขบคิดต่อไป
หลังจากเดินทางผ่านดินแดนคุกอเวจีมาเป็นเวลาสิบนาทีแล้ว เนี้ยหลี่ก็ยังคงรู้สึกว่ามีสายตาเฝ้ามองมาที่พวกเขา ทำให้เขาจะต้องระมัดระวังอย่างมาก หลังจากผ่านไปหลายชั่วโมงในที่สุดความรู้สึกก็หายไปและถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก เนี้ยหลี่สามารถรู้สึกได้ว่าชายชราผู้นั้นเป็นคนที่ยากจะจัดการ ในอนาคตเขาจะต้องซ่อนตัวจากชายชราผู้นี้ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ และกลับออกไปโดยใช้อาณาเขตเคลื่อนย้ายโบราณ
ณ เมืองกลอรี่
ข่าวการคบหากันระหว่างเนี้ยหลี่และเอียจืออวิ้น ทำให้เด็กผู้ชายในเมืองต่างรู้สึกเศร้าใจ แต่ก็ทำให้ภายในเมืองมีบรรยากาศความสุขไม่มากก็น้อยปะปนกันไป ซึ่งเป็นเพราะในปัจจุบันเนี้ยหลี่เป็นความหวังในอนาคตของเมืองกลอรี่และทุกคนมีความคาดหวังในตัวเขาค่อนข้างสูง
ตอนนี้ต้วนเจี้ยนตัดสินที่จะออกเดินทางไปกับเนี้ยหลี่ ซึ่งเป้าหมายของเนี้ยหลี่คือการมุ่งไปสู่ดินแดนใต้พิภพอย่างระมัดระวัง ซึ่งเขาคิดไว้ว่าจะพาเอียจืออวิ้น เซี่ยวหนิงเอ๋อ ตู่ซือ หลู่เปียว และคนที่เหลือไปด้วย แต่สำหรับเนี้ยหยูเธอยังคงเด็กเกินไปที่จะพาไปด้วย
ตั้งแต่ต้วนเจี้ยนได้เข้าถึงระดับตำนาน และผลของอาณาเขตจิตวิญญาณก็ช่วยทำให้ขอบเขตจิตวิญญาณของคนอื่นๆเพิ่มสูงขึ้น ทำให้ความเร็วในการเพาะพลังของพวกเขาที่จะใช้ในการเลื่อนขั้นต่อไปสูงขึ้นอย่างน่าตกใจ หากพวกเขาทั้งหมดสามารถเข้าถึงระดับตำนานแล้ว ถึงแม้ว่าพวกเขาจะพบกับอันตราย พวกเขาก็จะมีความสามารถที่จะจัดการปัญหาเหล่านั้นลงได้
ตั้งแต่ เนี้ยหลี่ได้จัดตั้งอาณาเขตจิตวิญญาณเพื่อเชื่อมต่อกับเอียจืออวิ้น เซี่ยวหนิงเอ๋อ และคนที่เหลือนั้นทำให้พวกเขามีความมีความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นอย่างมากในการต่อสู้ ความจริงที่ว่ามียู่เหยียนอยู่กับพวกเขาแล้วถึงแม้ว่าจะมีผู้เชี่ยวชาญระดับตำนานหรือแม้กระทั่งระดับเซียนมาก็เถอะ เนี้ยหลี่คิดว่าพวกเขามีความสามารถในการป้องกันตัวเอง นอกจากนี้อาณาเขตจิตวิญญาณช่วยให้พวกเขารู้สึกถึงตำแหน่งของแต่ละคนและต่อจากนี้ไปทำให้แน่ใจว่าพวกเขาจะมีความปลอดภัยแน่นอน
หนึ่งในพวกเขาไม่ว่าใครถ้าได้รับเลือกเป็นศิษย์ของเจ้าดินแดนใต้พิภพแล้ว พวกเขาก็จะสามารถจะช่วยให้เมืองกลอรี่ผ่านวิกฤตินี้ไปได้ หลังจากได้รับการแจ้งข่าวจากเนี้ยหลี่ เอียจืออวิ้น เซี่ยวหนิงเอ๋อ ตู่ซือ หลู่เปียว และคนที่เหลือรวมตัวกันที่ลานหน้าห้องของเอียจืออวิ้น
"เนี้ยหลี่ ตัวข้ามีความรู้สึกได้ถึงพลังงานที่กล้าแกร่งเข้าไปในขอบเขตจิตวิญญาณของข้า มีใครในหมู่พวกเราสามารถไปถึงระดับตำนานงั้นรึ? " ตู่ซือถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
"เจ้ารู้สึกถูกต้องแล้วตัวข้าและต้วนเจี้ยนได้เดินทางไปยังดินแดนคุกอเวจีและตัวเขาได้ไปถึงระดับตำนาน." เนี้ยหลี่พยักหน้าและบอกกับพวกเขาทุกอย่างที่เกิดขึ้น
แต่กลับกลายเป็นว่าเนี้ยหลี่และต้วนเจี้ยนได้ไปยังดินแดนคุกนรกอีกครั้ง พวกเขาทุกคนไม่เคยคิดว่าต้วนเจี้ยนจะสามารถก้าวหน้าไปยังระดับตำนาน ตอนนี้พวกเขาทั้งหมดในอาณาเขตจิตวิญญาณได้รับพลังวิญญาณที่มาจากต้วนเจี้ยนหลังจากที่เขาประสบความสำเร็จ พลังวิญญาณเหล่านั้นได้แผ่เข้าไปยังขอบเขตจิตวิญญาณและทำให้พวกเขาสามารถเพิ่มพูนการบ่มเพาะพลังได้เป็นอย่างดี
"เนี้ยหลี่ พวกเจ้าได้เดินทางไปยังดินแดนคุกอเวจีและไม่ได้บอกให้พวกเรารู้ก่อนที่จะไปอีกแล้วนะ!" หลู่เปียวต่อว่าในภาวะซึมเศร้า
เนี้ยหลี่ยักไหล่พร้อมพูดว่า "ลืมเกี่ยวกับดินแดนคุกอเวจีไปได้เลย ข้าจะนำพวกเจ้าไปยังสถานที่ที่น่าสนใจมากกว่านี้."
"มันคือที่ไหนงั้นเหรออ?" ตาของหลู่เปียวมีประกายตาสนใจ และคนอื่นก็มีท่าทีอยากรู้อยากเห็นบนใบหน้าของพวกทุกคน
เนี้ยหลี่มองไปที่หหลู่เปียวและกล่าวด้วยรอยยิ้ม "ดินแดนใต้พิภพ หอคอยมรณะเก้าชั้น!" เห็นการแสดงออกของเนี้ยหลี่ หลู่เปียวรู้สึกว่ามีบรรยากาศที่หนาวเหน็บที่เพิ่มขึ้นมาจากด้านหลังของเขา
"เป็นสถานที่ที่อันตรายหรือไม่? ถ้ามันอันตรายเกินไปงั้นข้าไม่ไปแล้วนะ . " หลู่เปียวตอบพลางส่ายหัว
"เป็นผู้ชายอยู่หรือป่าว!" เซี่ยวเสว่กล่าวว่า ขณะที่เธอเตะหลู่เปียว
"ใครกันที่บอกว่าข้าไม่ได้เป็นผู้ชาย! ข้าไปก็ได้! ไม่เห็นมีไรน่ากลัวเลย "หลู่เปียวบ่นอุบอิบ
เนี้ยหลี่เหลือบมองไปที่เอียจืออวิ้นเพราะมันดูเหมือนว่าเธอคิดอะไรบางสิ่งบางอย่างอยู่พร้อมทั้งแก้มสองข้างของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงในขณะที่เธอส่ายหัวของเธอ และมองไปที่เซี่ยวหนิงเอ๋อ ดูเธอมีความโศกเศร้าในดวงตาของเธอ เธอได้ก้มหน้าลง เป็นบรรยากาศที่น่าอึดอัดใจไม่น้อย เนี้ยหลี่ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากถูจมูกตัวเอง
ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเอียจืออวิ้นคือคู่หมั้นของเขา ความจริงก็คือในหัวใจของเนี้ยหลี่ นั้นเขามีความสุขมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขารู้สึกอยากจะกอดเอียจืออวิ้นแต่เพราะมีคนเป็นจำนวนมากอยู่ที่นี่ เขาจึงไม่ได้ทำอะไร
ตู่ซือ หลู่เปียวและคนที่เหลือทุกคนมีรอยยิ้มบนใบหน้าในขณะที่พวกเขามองไปที่เนี้ยหลี่
"เนี้ยหลี่เจ้าน่ากลัวมาก! เจ้าสามารถทำให้เทพธิดาเอียจืออวิ้นต้องตกอยู่ในกำมือของเจ้าได้อย่างรวดเร็ว นอกจากนี้ยังได้รับการยอมรับจากท่านเอียมัวและท่านเอียเซิ่ง! " หลู่เปียวมีรอยยิ้มบนใบหน้าในขณะที่เขากระซิบแซวเนี้ยหลี่
เนี้ยหลี่กระแอมและพูดว่า "เอาล่ะทุกท่านไปพักได้และเตรียมตัวให้เรียบร้อย เราจะไปในตอนเช้าวันพรุ่งนี้ แล้วก็เอียจืออวิ้นไปแจ้งให้ท่านเอียมัวกับท่านเอียเซิ่งทราบ แล้วบอกพวกเขาด้วยว่าถ้ามีเวลาให้ไปเยือนดินแดนคุกอเวจีและย้ายพวกเขามายังเมืองกลอรี่. "
พวกเขาเหล่านั้นล้วนแข็งแกร่งเป็นถึงนักสู้ระดับตำนาน แต่เมื่อเทียบกับท่านเอียมัวกับท่านเอียเซิ่งที่เป็นร่างทรงอสูรระดับตำนานแล้ว ยังมีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างพวกเขาอยู่ ดังนั้นท่านเอียมัวกับท่านเอียเซิ่งสามารถที่จะจัดการกับตระกูลเหล่านี้ได้
"ตกลง ." เอียจืออวิ้นพยักหน้า
เนี้ยหลี่มองไปข้างหน้า ในตอนนี้พวกเขากำลังจะมุ่งหน้าไปยังหอคอยมรณะเก้าชั้น เขาจะต้องไปอำลากับครอบครัวของเขา
ตู่ซือ หลู่เปียวและคนที่เหลือล้วนตกเข้าสู่ความเงียบ ตั้งแต่ที่พวกเขาจะต้องไปอำลาครอบครัวของพวกเขา แม้ว่าพวกเขาจะมีความคิดที่ตรงกันว่าไม่ว่าดินแดนแห่งความตาย เก้าชั้นจะเป็นอย่างไร แต่ก็ควรจะอยู่ที่ไหนสักที่หนึ่งและสถานที่นั้นคงเป็นที่ที่มีอันตรายอย่างยิ่ง แต่เนื่องจากขอบเขตจิตวิญญาณที่พวกเขามีอยู่ ในเวลานี้ไม่เพียงพอที่จะทำให้พวกเขาสามารถเข้าสู่ระดับตำนานได้ หากพวกเขายังคงอยู่ในเมืองกลอรี่ ไม่เพียงแค่ความสามารถของพวกเขาจะหยุดนิ่งอยู่กับที่ พวกเขาจะไม่สามารถที่จะปกป้องเมืองกลอรี่ได้แน่ๆ พวกเขาจึงมุ่งหน้าไปยังดินแดนอื่นเพื่อเพิ่มความสามารถและได้รับพลังที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้น!
"เอาล่ะพวกเราจะมาพบกันพรุ่งนี้เช้า!" เนี้ยหลี่กล่าว
"ตกลง พบกันในวันพรุ่งนี้ตอนเช้า!" เหว่ยหนานและคนที่เหลือกล่าว
เก้าคนในกลุ่มของพวกเขากลับไปยังบ้านของตนในขณะที่เนี้ยหลี่นำต้วนเจี้ยนและยู่เหยียน กลับไปอยู่กับตระกูลบันทึกสวรรค์
ณ ตระกูลบันทึกสวรรค์
สถานที่ตั้งของตระกูลบันทึกสวรรค์ ปัจจุบันอยู่ไม่ไกลจากตำหนักเจ้าเมือง ซึ่งเป็นบ้านหลังใหญ่ตั้งอยู่ในใจกลางเมือง คนในตระกูลของเขาที่อยู่ที่นี่สามารถอยู่ได้โดยไม่ต้องกังวลใด ๆ ทรัพย์สมบัติที่เนี้ยหลี่หามานั้น ทำให้สามารถใช้จ่ายไปได้อีกหลายชั่วอายุคนเลยทีเดียว
เมื่อเนี้ยหลี่เดินเข้ามาด้านใน เขาเห็นบรรดาเด็กรุ่นใหม่ของตระกูลกำลังฝึกฝนอยู่ ขณะที่พวกเขาเห็นเนี้ยหลี่ พวกเขายืนตรงอยู่กับที่ทันทีแสดงถึงความเคารพเป็นอย่างมาก ในตอนนี้สำหรับเนี้ยหลี่ได้ดูเหมือนเป็นพระเจ้าสำหรับคนในตระกูลบันทึกสวรรค์ทีเดียว แม้ว่าเนี้ยหลี่มักจะไม่ค่อยได้อยู่ที่บ้านแต่พวกเขาก็มักจะได้ยินข่าวของเนี้ยหลี่อยู่เสมอ ในหัวใจของพวกเขานั้นเต็มไปด้วยความนับถือในตัวเนี้ยหลี่
"ท่านพี่!" ขณะที่เนี้ยหยูเห็นเนี้ยหลี่ เธอก็ได้วิ่งไปหาเขา ตอนนี้เธอได้กลายเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในตระกูลบันทึกสวรรค์ ซึ่งเป็นที่สองรองจากเนี้ยหลี่ โดยปกตินอกเหนือจากการบ่มเพาะพลัง เธอจะให้คำแนะนำกับสมาชิกคนอื่นๆ ในเรื่องของการฝึกฝนต่อพวกเขา
"เสี่ยวหยู." เนี้ยหลี่ยิ้มในขณะที่เขาลูบหัวน้องสาว เนี้ยหยูเม้มริมฝีปากของเธอและยิ้ม เธอชอบอยู่ใกล้ชิดคอยคลอเคลียกับเขา (ภาษาจีน ใช้คำว่า "เสี่ยว" เรียกแทนเด็กน้อยหรือผู้เยาว์)
เนี้ยหลี่มองไปที่เนี้ยหยูและพูดว่า "พรุ่งนี้พี่จะออกเดินทางไปเพื่อฝึกฝน."
"แล้วเมื่อไหร่ท่านพี่จะพาหนูไปด้วย?" เนี้ยหยูกระพริบตาดวงใหญ่ของเธอขณะที่เธอมองไปที่เนี้ยหลี่
"ไม่ น้องยังเด็กเกินไป." เนี้ยหลี่ว่าในขณะที่เขาส่ายหัวไปด้วย
"คะ." ได้ยินคำพูดของเนี้ยหลี่ เนี้ยหยูก็มีสีหน้าผิดหวังทันที
"ตอนนี้ น้องพี่เป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในตระกูลของเรานอกเหนือจากพี่ เมื่อตอนที่พี่ไม่อยู่ที่นี่ น้องจะต้องเป็นคนปกป้องตระกูล! "เนี้ยหลี่พูดอย่างจริงจัง เนี้ยหยูพยักหน้าเมื่อได้ยินคำพูดของเนี้ยหลี่ "ตกลงค่ะ หนูจะเป็นคนปกป้องตระกูลของเราเอง!" เนี้ยหลี่โบกมือทักทายกับคนในตระกูลและจากนั้นก็เดินกับเนี้ยหยูกลับไปที่บ้านของพวกเขา ในขณะที่เนี่ยหลี่เดินออกไป เด็กคนอื่นก็พูดคุยกัน
"นี่เป็นการถ่ายทอดวิชามาจากพี่ใหญ่เนี้ยหลี่หรือป่าว?"
"ไม่รู้สิ แม้แต่น้องสาวคนเล็ก เนี้ยหยูอาจจะได้ไปถึงระดับแบล็คโกลก็ได้ ใครจะไปรู้? บางทีพี่ใหญ่เนี้ยหลี่อาจจะก้าวเข้าสู่ระดับตำนานแล้วก็เป็นได้! "
"ระดับตำนาน!" หลายคนตาโตอ้าปากกว้าง ระดับตำนานซึ่งเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขา พวกเขาเต็มไปด้วยความเคารพและชื่นชมสำหรับเนี้ยหลี่ ใครเล่าจะรู้ว่าพวกเขาจะสามารถสัมผัสกับพลังระดับนั้นได้หรือไม่?
"พี่ใหญ่เนี้ยหลี่และพี่สะใภ้เอียจืออวิ้นได้หมั้นหมายกัน พี่สะใภ้เอียจืออวิ้นสวยมากและเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในเมืองกลอรี่! "
"พวกเจ้าน่ะ ถ้าทำการฝึกฝนไปเรื่อยๆ! พวกเจ้าก็อาจจะสามารถเข้าถึงระดับแบล็คโกลเหมือนกับที่เนี้ยหยูสามารถทำได้ แล้วถ้าเป็นแบบนั้น ข้าก็พอใจแล้ว! " ใครบางคนดุ
พวกเขาหยุดในทันทีและทำการฝึกฝนต่อไป
ณ ห้องโถงใหญ่ของตระกูลบันทึกสวรรค์
หลังจากที่ได้รับข่าวว่าเนี้ยหลี่กลับมาแล้ว เนี้ยไฮ้ เนี้ยอิ้งและพ่อของเขาเนี้ยหมิงก็รีบมาพบทันที
"เนี้ยหลี่, เจ้ากำลังจะออกไปฝึกฝนข้างนอกงั้นหรือ?" เนี้ยหมิงถามเนี้ยหลี่
"ครับ ท่านพ่อ." เนี้ยหลี่พยักหน้า
เนี้ยหมิงมองไปที่เนี้ยหลี่และพูดไปพร้อมถอนหายใจ "เด็กทุกคนต้องเติบโตขึ้นมา และในวันหนึ่งพวกเขาจะต้องบินจากรัง พ่อคงจะไม่หยุดเจ้าไว้ เจ้าจงดูแลตัวเองด้วย. "
"ครับท่านพ่อ ข้าเข้าใจ." เมื่อสังเกตเห็นริ้วรอยที่ขอบตาของพ่อ เนี้ยหลี่ก็รู้สึกว่าคัดจมูก (จะร้องๆ โอ๋ๆ) แต่เขาทนมันไว้และยิ้มออกมา "ข้าจะกลับมาในไม่ช้า ท่านพ่อไม่ต้องเป็นห่วง นอกจากนี้ ในเร็วๆนี้ ข้าจะก้าวไปสู่ระดับตำนาน! "
ระดับตำนาน? ได้ยินคำพูดของเนี้ยหลี่ ตัวเนี้ยอิ้งและเนี้ยไฮ้ไม่สามารถเปิดปากพูดอะไรออกมาได้ พวกเขาคาดเดาได้ว่าเนี้ยหลี่นั้นแข็งแกร่งและรู้สึกว่ามันเป็นไปได้สูงสำหรับเขาที่จะก้าวเข้าสู่ระดับตำนาน แต่เมื่อได้ยินจากปากของเนี่ยหลี่ ยังไงซะพวกเขาก็ยังคงตกใจอยู่ดี
ในที่สุดก็จะมีตำแหน่งผู้เชี่ยวชาญระดับตำนานในตระกูลบันทึกสวรรค์?
จบตอน
