บทที่ 228 - เทียนหลิง

บทที่ 228 - เทียนหลิง

หลังจากโล่บาเรียสีทองสลายไป เอียจืออวิ้นก็มองไปรอบๆ แถวๆนี้นั้นเละไปหมด คนจากตระกูลวู่กุ๋ยหากไม่ตายก็เจ็บหนัก เหลือเพียงแต่วู่หยูและเอียฮั่นที่ยืนอยู่ไกลๆเท่านั้นที่ไม่เป็นอะไร 

พอคิดๆดูแล้ว เอียจืออวิ้นจึงรู้ว่าทุกอย่างอยู่ในการคำนวณของเนี้ยหลี่หมดแล้ว 

เหตุผลที่เนี้ยหลี่ไม่ยอมใช้ตำราต้องห้ามระดับตำนานตั้งแต่เนิ่นๆเป็นเพราะเขาต้องการรอให้สองนักสู้ระดับตำนานของตระกูลวู่กุ๋ยเคลื่อนไหวก่อน ทั้งเขายังคิดไว้แล้วด้วยว่าอีกฝ่ายจะโจมตีมาแบบไหนจึงได้เตรียมโล่บาเรียสีทองไว้ได้ทัน ทั้งเขายังรู้ด้วยว่าอีกฝ่ายจะประเมินพลังของตนต่ำ และด้วยทั้งหมดนี้ทำให้เนี้ยหลี่ฆ่าพวกมันได้ภายในการโจมตีเดียว 

หากให้เทียบความแข็งแกร่งกันจริงๆ เนี้ยหลี่คงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนักสู้ระดับตำนานแน่ แต่เป็นเพราะเขามีความสามารถในการประเมินคู่ต่อสู้ได้อย่างแม่นยำ และมีไม้เด็ดซ่อนอยู่มากมาย จึงทำให้เขาต่อกรกับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งกว่าได้ และต่อให้ลูกพลังหยินหยางฆ่าพวกนั้นในคราเดียวไม่ได้ เนี้ยหลี่ก็ยังคงมีระเบิดพลังมังกรหรืออีกหลายๆวิธีที่จะงัดมาจัดการกับพวกนี้ได้ 

วู่หยูและเอียฮั่นถึงกับยืนอึ้งเพราะไม่คิดว่าสถานการณ์จะเป็นแบบนี้ ลูกน้องทุกคนของเขาที่ได้เข้าจู่โจมเนี้ยหลี่บัดนี้ต่างนอนจมกองเลือดกันหมด ส่วนคนที่ยังรอดต่างก็ร้องโอดโอยกันไปทั่ว 

เนี้ยหลี่หันไปมองทางด้านวู่หยูและเอียฮั่น ก่อนจะเดินไปหาพวกนั้น 

เมื่อเห็นเนี้ยหลี่เดินมาหาพวกตน ทั้งวู่หยูและเอียฮั่นต่างก็ตัวเกร็ง วู่หยูกระชับดาบในมือแน่นเตรียมที่จะต่อสู้ ทว่ามือไม้เขากลับสั่นเป็นเจ้าเข้าทั้งเหงื่อก็ไหลออกมาทั้งๆที่ไม่ได้ร้อน ทั้งๆที่เขาก็อยู่ระดับแบล็คโกลด์ขั้นสุดท้ายเช่นเดียวกับอีกฝ่าย 

แต่ทำไมอีกฝ่ายถึงแข็งแกร่งได้ขนาดนี้! 

เอียฮั่นก้าวถอยหลังโดยไม่รู้ตัวพลางมองไปที่เนี้ยหลี่ สายตาของเอียฮั่นปรากฏชัดซึ่งความกลัว ทั้งๆที่เขาอยู่กับตระกูลวู่กุ๋ยที่น่าจะสามารถลบล้างเมืองกลอรี่และเนี้ยหลี่ได้อย่างสบาย แต่ทำไม...ทำไมความคิดของเขาถึงล้มเหลวอีกแล้ว? 

ไอ้เจ้าเนี้ยหลี่มันเป็นใครกันแน่? ด้วยอายุเพียงแค่นี้ทำไมมันถึงพลังที่น่ากลัวขนาดนี้ได้กัน!? 

พอเห็นสายตาของเอียจืออวิ้นที่มองมาทางตนด้วยความเกลียดชัง เอียฮั่นก็รู้เลยว่าหากตนถูกจับตัวได้จะต้องเสร็จแน่ๆ 

‘เอียจืออวิ้น เจ้ารู้มั้ยว่าทุกสิ่งที่ข้าทำน่ะ ก็เพื่อเจ้านะ!’ เอียฮั่นคิดในใจ เขายังไม่อยากตายและเริ่มมองหาหนทางหนี และสายตาของเขาก็ไปหยุดอยู่ที่ทางเข้าของหุบเหวไร้ก้นที่อยู่ไม่ไกลจากตน เอียฮั่นจึงเริ่มวิ่งอย่างบ้าคลั่งเพื่อไปยังหุบเหวนั้น เห็นท่าทางของเอียฮั่น 

เนี้ยหลี่ก็เลิกคิ้วแล้วออกไปล่าจับตัวเอียฮั่นทันที

ถึงเขาจะรู้ว่าการกระโดดลงไปในเหวนั้นคงมีแต่ตายกับตาย แต่เนี้ยหลี่กลับไม่อยากให้เอียฮั่นตายง่ายๆแบบนี้ ใจจริงเขาอยากจับมันไปให้เอียเซิ่งตัดสินโทษเสียมากกว่า! 

เมื่อเห็นว่าเนี้ยหลี่วิ่งไล่เอียฮั่นไป วู่หยูก็เหลือบมามองเอียจืออวิ้นก่อนจะทะยานตัวหนีไปอีกทางทันที 

เอียจืออวิ้นหันไปมองทางเอียฮั่น เธอกัดฟันกรอดแล้วหันกลับมาพร้อมกับสั่งให้ลมหิมะไล่โจมตีใส่วู่หยู 

“เจ้าอยากฆ่าข้าด้วยมือของเจ้างั้นเหรอ? ข้าไม่ยอมหรอก! ต่อให้ตายข้าก็ไม่ยอมให้เจ้าแตะแม้แต่ตัวหรอก! แม้นแต่ว่าหากข้าตายแล้วกลายเป็นวิญญาณอาฆาต เมื่อนั้นข้าจะกลับมาทวงทุกสิ่งที่ข้าเสียไป!” เอียฮั่นตะโกนอย่างกับคนบ้า ในมือของมันมีตัวต่อที่ค่อยๆก่อรูปขึ้นสามตัว ภายใต้คำสั่งของเอียฮั่น พวกมันก็พุ่งเข้าหาเนี้ยหลี่ทันที 

“ต่อเหล็กพิษเหรอ?” สีหน้าของเนี้ยหลี่เปลี่ยนไปทันที ตัวต่อเหล็กพิษนั้นเป็นหนึ่งในสัตว์อสูรที่น่ากลัวที่สุด พิษของมันนั้นรุนแรงมาก ที่ต่อให้แป็นนักสู้ระดับแบล็คโกลด์ก็ถูกมันฆ่าเอาได้ง่ายๆ ยิ่งไปกว่านั้น เจ้าต่อเหล็กพิษนี้ยังแข็งแกร่งมาก ทั้งยังทนรับการโจมตีได้ทุกชนิดอีกด้วย ทำให้พวกมันรับมือยากสุดๆ 

เนี้ยหลี่คิดไม่ออกจริงๆว่าเอียฮั่นไปหาต่อเหล็กพิษนี้มาจากไหน 

เขาค่อยๆรวมพลังใส่ในหมัดแต่ละข้างแล้วซัดต่อเหล็กพิษทั้งสามตัว 

ผัวะ! ผัวะ! ผัวะ! 

เจ้าต่อเหล็กพิษทั้งสามตัวระเบิดทันที เป็นเพราะเนี้ยหลี่รู้ว่าจุดอ่อนของพวกมันอยู่ไหน เนี้ยหลี่เพียงแต่บีบอัดพลังให้เล็กเท่าเข็มเข้าไปในตัวมันและระเบิดจากภายใน เท่านี้เจ้าต่อเหล็กพิษทั้งสามก็ตัวระเบิดสิ้นชีวีอย่างรวดเร็ว 

เนี้ยหลี่จัดการพวกต่ออย่างง่ายดาย แต่ในชั่วเวลานั้น เอียฮั่นก็ได้ทิ้งระยะห่างจากเนี้ยหลี่ไปไกลกว่าเดิมแล้ว 

ขนาดต่อเหล็กพิษก็ยังไร้ผล...เอียฮั่นรีบวิ่งให้ไวกว่าเดิม 

ไม่มีความคิดที่จะหันสวนเนี้ยหลี่เลยสักนิด พอเห็นว่าเอียฮั่นใกล้จะถึงปากเหวแล้ว เนี้ยหลี่ก็รู้ว่าตนตามไปยังไงก็คงไม่ทันแน่ๆ เขาจึงผสานร่างกับแพนด้าเขี้ยวแล้วปล่อยลูกพลังหยินหยางใส่เอียฮั่น 

ลูกพลังหยินหยางลอยไปใส่เอียฮั่นและระเบิดทันที พลังที่มหาศาลกลืนกินร่างเอียฮั่น เอียฮั่นเลือดกระอักออกมาคำโตก่อนจะร่วงลงไปในเหวตามแรงระเบิด 

เนี้ยหลี่หยุดยืนอยู่ที่ปากเหวแล้วจ้องลงไปข้างล่าง เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเอียฮั่นจะยอมตายจริงๆแทนที่จะถูกเขาจับตัว แต่ถึงยังไงเอียฮั่นก็คงจะตายแน่นอน ต่อให้มันไม่ตายด้วยระเบิดหยินหยางของเขา มันก็น่าจะเจ็บหนักแล้วตกลงไปตายที่ก้นเหวอยู่ดี (ทำไมรู้สึกแปลกๆว่ามันจะไม่ตาย55) 

ใครจะรู้ล่ะว่าข้างใต้นั้นจะมีสัตว์อสูรอะไรอาศัยอยู่? ศพเจ้าเอียฮั่นมันคงไม่มีกระดูกเหลือให้เผาเลยด้วยซ้ำ! 

เนี้ยหลี่กลับมานิ่งเงียบอีกครั้ง เขามองไปยังเอียจืออวิ้นที่กำลังไล่ล่าวู่หยูอยู่ห่างออกไป ถึงจะอย่างนั้นวู่หยูก็เป็นถึงนักสู้ระดับแบล็คโกลด์ขั้นที่ 5 ในช่วงเวลาสั้นๆแค่นี้เอียจืออวิ้นคงจะยังจัดการเจ้าหมอนั่นไม่ได้หรอก 

เนี้ยหลี่พุ่งตัวไปหาพวกนั้นทันที 

เขาจะปล่อยให้วู่หยูหนีไปไม่ได้ ไม่งั้นเมืองกลอรี่จะต้องพินาศเป็นแน่ 

เอียจืออวิ้นแผดเสียงเบาๆพร้อมกับรวมพลังลมหิมะไว้ที่ฝ่ามือ พลังที่รวมไว้ถูกเปลี่ยนเป็นดาบน้ำแข็ง มันพุ่งตามหลังวู่หยูอย่างกระชั้นชิด ดาบน้ำแข็งเล่มนี้เต็มไปด้วยพลังจากอัญมณีวิญญาณพายุหิมะ หากมันเข้าถึงตัววู่หยูล่ะก็ วู่หยูก็คงไม่พ้นตัวเป็นรูเป็นแน่ 

และในจังหวะที่ดาบน้ำแข็งกำลังจะพุ่งถูกหลังของวู่หยู จู่ๆมันก็แตกออกกลายเป็นเศษเล็กเศษน้อย 

ชายหนุ่มชุดขาวค่อยๆร่อนลงมายืนข้างๆวู่หยู 

“นายน้อยวู่หยู ทำไมท่านถึงมาอยู่ที่นี่?” พอเห็นว่าเป็นใคร วู่หยู่ก็ถอนหายใจแล้วหันกลับมายืนตั้งหลัก ทว่าในใจของเขากลับยังคงกลัวพลังในดาบน้ำแข็งเล่มนั้น หากมันแทงถูกเขาล่ะก็ ผลที่ตามมาคงจะน่ากลัวเกินกว่าจะคาดคิด 

โชคดี ที่เทียนหลิงช่วยเขาไว้ได้ทัน 

เทียนหลิงมองเอียจืออวิ้นแล้วเอ่ย “หญิงสาวชาวมนุษย์ ข้าอยากจะรู้ว่าท่านวู่หยูไปทำอะไรให้เจ้าแค้นเคืองจนต้องถึงกับจะฆ่าแกงกัน” 

“ความขัดแย้งของพวกข้ามันไม่เกี่ยวอะไรกับเจ้า!” เนี้ยหลี่โผล่ออกมาและตอบคำถามครึ่งๆกลางๆแทนเอียจืออวิ้น เขากล้าพูดได้เลยว่าเทียนหลิงคนนี้ไม่ได้กระจอกเหมือนคนอื่นๆ เพราะงั้นเนี้ยหลี่จึงยังไม่กล้าทำอะไรผลีผลาม 

ได้ยินเนี้ยหลี่กล่าว เอียจืออวิ้นจึงไม่กล้าผลีผลามพูดอะไรออกไป ทั้งเธอก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับชายตรงหน้าเลย เธอนั้นเชื่อใจเนี้ยหลี่มาก ในเมื่อเนี้ยหลี่ยังไม่ทำอะไรเธอก็จะไม่ใจร้อนทำอะไรเช่นกัน 

“ตระกูลวู่กุ๋ยนั้นเป็นตระกูลรับใช้ของตระกูลแดนเหนือของพวกเรา หากพวกเจ้าอยากจะฆ่านายน้อยแห่งตระกูลวู่กู๋ย พวกเจ้าก็ต้องมาถามเอากับตระกูลแดนเหนือเสียก่อน” เทียนหลิงกล่าวพลางเหลือบมองทั้งเนี้ยหลี่และเอียจืออวิ้น 

เนี้ยหลี่เงียบไปชั่วครู่ ถ้าเขากับเอียจืออวิ้นอยากจะจัดการเจ้าเทียนหลิงนี่ จะต้องลำบากมากแน่ ความแข็งแกร่งของเทียนหลิงนั้นยากจะคาดเดา ถ้าหากพวกเขายังดื้อรั้นต่อไป กำลังเสริมของเทียนหลิงจะต้องโผล่ออกมาอย่างแน่นอน 

“ในเมื่อตระกูลวุ่กุ๋ยเป็นตระกูลรับใช้ของตระกูลแดนเหนือเช่นนี้ งั้นเรื่องนี้ก็คงต้องจบลงแค่นี้ แล้วข้าจะมาจัดการเรื่องนี้ทีหลังในอนาคต” 

เนี้ยหลี่กล่าวก่อนจะหันไปหาเอียจืออวิ้นและกว่าว่า “เราไปกันเถอะ” 

เนี้ยหลี่และเอียจืออวิ้นหันหลังกลับและเตรียมตัวที่จะจากไป เมื่อเห็นว่าทั้งสองกำลังจะไป เทียนหลิงก็ขมวดคิ้วและกำลังคิดจะหยุดพวกนั้นไว้ 

ทว่าวู่หยูรีบเข้ามาขวางเขาไว้ก่อนและเอ่ยว่า “นายน้อยเทียนหลิง ถึงแม้ท่านจะเห็นว่าพวกนั้นอยู่เพียงระดับแบล็คโกลด์ แต่พวกนั้นสามารถฆ่าสองนักสู้ระดับตำนานจากตระกูลข้าได้เชียวนะ! ข้าว่ามันคงจะไม่ดีเท่าไหร่หากเราไปแหย่พวกเขา!” ตอนนี้วู่หยูกลัวเนี้ยหลี่ซะเต็มประดาแล้ว 

ได้ยินวู่หยูกล่าว เทียนหลิงก็ถอยกลับและมองเนี้ยหลี่กับเอียจืออวิ้นเหมือนกับกำลังวิเคราะห์อีกฝ่าย “ท่านไปมีเรื่องกับพวกนั้นได้ยังไงหรือ” วู่หยู่คิดชั่วครู่ก่อนจะเอ่ยขึ้น “หนึ่งในลูกน้องของข้ามีปัญหากับพวกนั้น ตอนแรกข้าคิดว่าเรื่องแค่นี้ข้าน่าจะจัดการให้ได้ ทว่า ข้ากลับไม่คิดเลยว่าพวกมันจะแข็งแกร่งมาก!” วู่หยูตอบเลี่ยงๆ 

หากไม่ได้รับการยินยอมจากหัวหน้าตระกูล เขาก็ไม่กล้าที่จะแพร่งพรายเรื่องเมืองกลอรี่ออกไปได้ 

หากตระกูลแดนเหนือรู้เรื่องเมืองกลอรี่เข้าล่ะก็ เมืองกลอรี่จะต้องตกอยู่ในเงื้อมมือของตระกูลแดนเหนืออย่างแน่นอน หากเป็นแบบนั้น ตระกูลเขาคงจะขาดทุนย่อยยับเป็นแน่ 

เทียนหลิงเหลือบมองวู่หยูแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเป็นปกติภายในดินแดนใต้พิภพแห่งนี้ เพราะงั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่วู่หยูไม่อยากจะพูดถึงมัน อย่างไรก็ตาม เทียนหลิงนั้นก็ได้แอบสงสัยเรื่องของเนี้ยหลี่และเอียจืออวิ้น หากทั้งสองแข็งแกร่งดั่งที่วู่หยูว่าด้วยวัยเพียงแค่นี้ พวกเขาก็น่าจะเป็นที่รู้จักในดินแดนใต้พิภพนี้ แล้วทำไมเขาถึงไม่เคยได้ยินเรื่องของพวกนั้นเลยล่ะ? 

พอนึกถึงเนี้ยหลี่และเอียจืออวิ้น สายตาของวู่หยูก็เต็มไปด้วยความอาฆาต ครั้งนี้เขาเสียหายไปหนักมาก แต่ในเมื่อเหตุการณ์ครั้งนี้เกิดในระหว่างการรับเลือกศิษย์ของท่านเจ้าแห่งแดนใต้พิภพ เรื่องแบบนี้มันจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้อยู่แล้ว หากเขากลับบ้านไปอย่างมากก็น่าจะแค่โดนตำหนิเท่านั้น 

“สักวัน ข้าจะทำให้พวกเจ้ามาสยบแทบเท้าข้าให้ได้! โดยเฉพาะยัยเด็กนั่น เมื่อเวลามาถึงข้าจะย่ำยีเจ้า ให้สาสมใจเลยทีเดียวเชียว!”

เนี้ยหลี่พาเอียจืออวิ้นเดินหนีออกมาไกลจนกระทั่งแน่ใจแล้วว่าพวกเขารอดพ้นเทียนหลิงและวู่หยูแล้ว เนี้ยหลี่รู้สึกได้ว่าความแข็งแกร่งของเทียนหลิงนั้นยากจะคาดเดาได้ หากพวกเขาสู้กันคงจะรุนแรงมากเป็นแน่ เพราะงั้นหากหลีกเลี่ยงได้พวกเขาก็ควรจะอยู่ให้ห่างๆเทียนหลิงเข้าไว้ 

เอียจืออวิ้นหันไปหาเนี้ยหลี่และถามว่า “เนี้ยหลี่ เกิดไรขึ้นกับเอียฮั่น?” 

“เจ้านั่นถูกระเบิดหยิงหยางของข้า และน่าจะตายไปเรียบร้อยแล้วล่ะ” เนี้ยหลี่กล่าว 

ได้ยินเช่นนั้น ประกายตาของเอียจืออวิ้นก็ฉายแววเศร้าออกมาแวบหนึ่ง ถึงยังไงเอียฮั่นก็เป็นลูกบุญธรรมของพ่อเธอ ถึงแม้สิ่งที่เขาได้รับจากเนี้ยหลี่จะสาสมแล้ว แต่เอียจืออวิ้นก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสารเขา จนถึงตอนนี้เธอยังไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเอียฮั่นถึงได้ทรยศเมืองกลอรี่และพยายามลอบสังหารพ่อของเธอ ทั้งๆที่พ่อเธอเลี้ยงดูเขาเหมือนลูกแท้ๆ! 

“เนี้ยหลี่ อย่าบอกท่านพ่อเรื่องนี้นะ” เอียจืออวิ้นขอร้องเนี้ยหลี่หลังจากนิ่งคิดชั่วครู่ 

เนี้ยหลี่หันไปมองเอียจืออวิ้นแล้วพยักหน้าช้าๆ เขารู้อยู่แล้วว่าเอียจืออวิ้นนั้นเป็นคนยังไง เธอนั้นย่อมไม่อยากให้เอียเซิ่งเสียใจอยู่แล้ว ถึงแม้เอียฮั่นจะเป็นเพียงลูกบุญธรรมของเอียเซิ่ง แต่เอียเซิ่งก็เป็นคนที่เลี้ยงเอียฮั่นมากับมือตั้งแต่เด็กๆย่อมต้องรักเหมือนลูกแท้ๆอยู่แล้ว 

“เอียฮั่นสมควรตาย เจ้าอย่าไปเสียใจให้กับคนแบบนั้นเลย” เนี้ยหลี่กล่าวพร้อมกับแตะไหล่ปลอบเอียจืออวิ้นเบาๆ จากนั้นเขาก็มองไปข้างหน้าและพบว่า การต่อสู้ที่ริมบึงโคลนยังคงไม่จบ พวกเขายังจัดการเจ้ามังกรซอมบี้เจ่าหลงไม่ได้

จบตอน
แปลไทยโดย 

Ganauou H Shitai
https://www.facebook.com/groups/200491286989237/permalink/217166031988429/