บทที่ 269 - การฝังเข็ม

บทที่ 269 - การฝังเข็ม

หลู่เปียวกระซิบข้างหูของเนี้ยหลี่ “ ทำไมรอบ ๆ ตัวของเจ้าเซียวหยูถึงมีแต่ปัญหามากมายขนาดนี้ละ ถ้าศัตรูมีมากขนาดนี้ ข้าว่าปัญหาไม่มีทางหมดไปแน่! ทำไมเราไม่ไปเข้าร่วมกับเจ้านี่แทนละ? "

" เจ้าควรคิดดูให้ดี ๆ ก่อนสิ ครอบครัวของพวกเราอยู่ภายใต้การดูแลของจ้าวแห่งดินแดนใต้พิภพนะ ” เนี้ยหลี่ กล่าว ในขณะหรี่ตาของเขาไปที่หลู่เปียว

" ข้าก็แค่ล้อเล่นเท่านั้นเอง แฮะ ๆ " หลู่เปียวแก้ตัว เซียวหยูน่าจะเป็นกังวล เกี่ยวกับ สาว ๆ แต่ ทำไม หญิงสาว ที่มาแต่ละนางสุดยอดทุกคนเลย?  ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคู่แข่งเลย ดูเหมือนว่าค่อนข้างจะมีผู้ที่มีอำนาจสนับสนุนอยู่พอสมควร

เนี้ยหลี่มองไปที่หยานเฮ่า ก่อนจะยักไหล่และกล่าวว่า "ไม่ว่าเจ้าจะพยายามที่จะโน้มน้าวให้พวกเรายังไง...เราก็ไม่เข้าร่วมกับเจ้าหรอก และอีกอย่างเจ้าไม่มีทางแตะต้องพวกเราได้ภายในสถาบันแห่งนี้ได้ เก็บความสงสารของเจ้ากลับไปซะเถอะ "

" ไม่สามารถแตะต้องเจ้าได้? " หยานเฮ่า หัวเราะออกมาอย่างเย็นชาและกล่าวต่อว่า " เจ้าประเมินข้าต่ำไป! "

หวังหยิงจ้องมองหยานเฮ่าด้วยความโกรธ ก่อนจะตวาดออกไป " หยานเฮ่า!!! ถ้าเจ้ากล้าจะทำอะไรให้กับเพื่อน ๆ ของพี่ใหญ่เซียวหยูละก็ ข้าจะไม่มีวันให้อภัยเจ้า "

หยานเฮ่าหันมาเจอกับสายตาที่เย็นชาของหวังหยิง “ บ้าเอ้ย!!! นิถ้าพ่อของเจ้าไม่เป็นถึงผู้อาวุโสแล้วละก็ มีเหรอที่ข้าจะสนใจคนอย่างเจ้า? ผู้หญิงแบบเจ้า ข้าจะหาเมื่อไหร่ เท่าไหร่ก็ได้ เท่าที่ข้าต้องการ! ”  เขาได้แค่คิด แต่ไม่กล้าพูดคำดังกล่าวออกมา

" เจ้าเซียวหยู ช่างเป็นคนขี้ขลาดนักที่เอาแต่หลบซ่อน ส่งเจ้าสองคนมายืนเฝ้าอยู่ที่นี่แทนมัน? " หยานเฮ่า หัวเราะออกมาอย่างเย็นชา

" ใครบอกว่าข้าเอาแต่หลบซ่อน? "  เสียงของเซียวหยู ดังมาจากนอกห้องหลังจากหยานเฮ่าพูดจบ

ร่างของเขาปรากฏตัวขึ้นอย่างสง่างามในชุดสีขาวของเขา แก้มของเขาดูเป็นธรรมชาติ และกลิ่นอายที่กล้าหาญออกมาจากศูนย์กลางของคิ้วและด้วยสายตาคมชัดเหมือนกับมองทะลุทุกสิ่งอย่าง ทันทีที่เดินมา ก็ทำให้หยานเฮ่าดูด้อยกว่าเขาเป็นอย่างมาก

แม้ว่าหยานเฮ่าจะถือว่าเป็นหนุ่มหล่อคนหนึ่ง แต่ถ้าเทียบกับเซียวหยูแล้วละก็เขายังถือว่าด้อยกว่ามากนัก มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะนำคนสองคนนี้มาเทียบกัน เพียงแค่คิดเขาก็จะตายเพราะความโกรธของตัวเองแล้ว

แค่เพียงสายตาที่เซียวหยูมองมา ก็สามารถทำให้ใบหน้าของหวังหยิงเปลี่ยนเป็นสีแดงเล็กน้อย ขณะที่เธอมองไปที่เขาด้วยความอายก่อนจะกล่าวว่า " พี่ใหญ่เซียวหยู ท่านกลับมาแล้ว! "

" อืม " เซียวหยูตอบหวังหยิงด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้ใส่ใจกับหวังหยิงเท่าไหร่ ขณะที่เขาเดินไปหา เนี้ยหลี่ และหลู่เปียว

" หลายปีที่ผ่านมาเจ้าก็ยังไม่ได้มีความคืบหน้าใด ๆ ยังคงติดอยู่เพียงแค่ดินแดนลิขิตปฐพียังไม่สามารถก้าวข้ามผ่านไปได้สักที " หยานเฮ่ากล่าวเย้ยหยันใส่เซียวหยู

เซียวหยู่กวาดสายตาของเขามาไปที่หยานเฮ่าและหวังหยิง แล้วกล่าวขึ้นว่า " ที่นี่คือสถานที่ส่วนตัว พวกเจ้าช่วยกรุณาออกไปด้วย? "

หยานเฮ่ามองมาที่หวังหยินที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขาในขณะนี้ ก่อนกล่าวว่า " หยิงเอ๋อเจ้าได้ยินที่เซียวหยูพูดแล้วใช่ไหม เขาไม่ต้อนรับเจ้า ”

หวังหยิงมองมาที่เซียวหยู เธอก็ยังไม่ไปไหน ดูเหมือนว่าเธอจะหลงไหลในตัวเซียวหยูอย่างมาก เธอชอบบุคลิกที่เซียวหยูเป็น แม้จะจริงที่ว่าเขาเป็นคนเย็นชาแต่มันก็ทำให้เขามีเสน่ห์ที่ไม่เหมือนใคร

หยานเฮ่าโกรธมาก เขาไม่เข้าใจเลย เมื่อเปรียบเทียบเขากับเซียวหยู เขาเพียงแค่ด้วยกว่าเซียวหยูเล็กน้อยเท่านั้น  หรือนี้อาจจะเป็นเพราะผู้หญิงทั้งหมดหลงใหล ชื่นชอบ ผู้ชายที่มีใบหน้าสวยงาม?

ทันใดนั้นก็มีสองสาวเดินเข้ามาภายในห้อง หนึ่งในนั้นสวมชุดสีขาวและมีรูปร่างที่สง่างาม

" พี่ใหญ่เซียวหยูท่านกลับมา... "  เมื่อหญิงสาวในสีขาวมองที่เซียวหยู สีชมพูจาง ๆ ก็กวาดไปทั่วใบหน้าของเธอ

หญิงสาวในชุดสีขาว เม้มริมฝีปากของเธอขณะที่เธอยิ้ม " พี่ใหญ่เซียวหยู ข้ามีพืชสมุนไพรมาด้วย พวกมันมีสรรพคุณในการเพิ่มประสิทธิภาพของการบ่มเพาะพลัง "

การปรากฏตัวของสองสาวทำให้ใบหน้าของหวังหยิงกลายเป็นสีดำ หญิงเหล่านี้ทำไมพวกเขาทุกคน........ ?!

สำหรับหยานเฮ่า เขาเกือบจะระเบิดความโกรธที่ถูกกักเก็บไว้ออกมา เนื่องจากเซียวหยูเป็นที่นิยมชมชอบของบรรดาสาว ๆ มากเกินไป

สาวสองคนที่มาใหม่และหวังหยิง พวกเธอทุกคนมีผู้มีอำนวจที่อยู่เบื้องหลังคอยดูแลอยู่  ดังนั้นเขาทำได้แต่ กลืนความโกรธของเขากลับไป

เซียวหยูดูเหมือนจะมีอาการปวดหัว เนี้ยหลี่ตบไหล่หลู่เปียวและหัวเราะขึ้น " หลู่เปียวกลับไปที่ห้องของเรากันเถอะ  ที่นี้ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของเรา "

หลู่เปียวมองไปที่เซียวหยูอีกครั้งหนึ่ง เขาไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย ได้แต่ถอนหายใจในหัวของเขา เซียวหยูดูดีก็จริงอยู่ แต่ก็ไม่เคยคาดคิดว่าเขาจะเป็นที่นิยมมากในหมู่สาว ๆ และถ้าเกิดมีการตบตีขึ้นมามันจะลำบาก
ดังนั้นคงจะดีกว่า ถ้าพวกเขาไม่ก้าวก่ายในสถานการณ์ที่อันตรายนี้

เมื่อเซียวหยูเห็นว่าเนี้ยหลี่และหลู่เปียวกำลังจะทิ้งเขาไว้คนเดียว เขากล่าวขึ้นทันทีว่า " รอก่อนนนนนนน! "

" อะไรเหรอ? " เนี้ยหลี่ ถามในขณะที่เขามองไปที่ เซียวหยู

เซียวหยูรู้สึกมืดมนในหัวใจของเขาที่เนี้ยหลี่และหลู่เปียว ต้องการที่จะหนีออกจากสถานการณ์นี้ไป

" ข้าได้ลงทะเบียนให้พวกเจ้าเสร็จสิ้นแล้ว พวกเจ้าสามารถไปรายงานตัวกับอาจารย์ของพวกเจ้าในวันพรุ่งนี้! และนี้เป็นเอกสารยืนยันตัวตนของพวกเจ้า! " เซียวหยูยื่นเอกสาร 2 แผ่นกับเนี้ยหลี่

เนี้ยหลี่รับเอกสารจากเซียวหยูแล้วโบกมือและกล่าวว่า " ขอบคุณ! " จากนั้นเขาก็หันไปรอบ ๆ และเดินกลับไปที่ห้องพักของพวกเขา

เซียวหยูถูกทิ้งไว้คนเดียวที่จะเผชิญกับสามสาวและผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังโกรธ เขาเหมือนตกอยู่ในหลุมแห่งความสิ้นหวัง

เนี้ยหลี่กลับไปที่ห้องของเขาและได้เตรียมความพร้อมที่จะเริ่มต้นการบ่มเพาะของเขา จินตันตื่นขึ้นมาจากการหลับ เมื่อมันเห็นหิตจิตวิญญาณบนโต๊ะ ก็กระพือปีกของมัน ดุ๊กดิ๊ก!!! ในขณะที่มันพยายามที่จะกระโดดขึ้น

มองไปที่การแสดงออกของจินตัน เนี้ยหลี่ถามในขณะที่เขาชี้ไปที่หินจิตวิญญาณที่เหลือบนโต๊ะ " เจ้าอยากที่จะกินสิ่งนี้หรือ? "

จินตันพยักหน้าทันที ความตื่นเต้นปรากฏทั่วใบหน้าของมัน พลังสวรรค์ในหินจิตวิญญาณที่ถูกดูดซึมได้อย่างเต็มที่โดยเนี้ยหลี่แล้ว มันก็ไม่สามารถใช้งานใด ๆ ได้ ไม่แตกต่างจากหินธรรมดา

เนี้ยหลี่เอาหินจิตวิญญาณที่เหลือและโยนมันที่จินตัน มันจับหินโยนเข้าปากของมันและเริ่มเคี้ยว เป็นเสียงที่น่ากลัวจริง ๆ แม้ว่าพลังสวรรค์ภายในหินจิตวิญญาณได้รับการดูดซึมจนแห้ง แต่ด้วยลักษณะของมันของที่แข็งเป็นอย่างมาก ถึงจะใช้สิ่งประดิษฐ์ก็ยังยากที่จะตัด แต่จินตันกลับกัดอย่างกับกัดกินถั่วและกลืนมันลงอย่างง่ายดาย หลังจากกินก้อนแรกเสร็จจินตันก็มองมาที่เนี้ยหลี่อีกครั้ง

" ข้าไม่มีอีกแล้ว " เนี้ยหลี่กล่าว ในขณะที่เขาแบมือของเขาออก

ในดินแดนซากมังกรหินจิตวิญญาณเป็นที่ต้องการและมีความสำคัญมาก ดังนั้นเขาต้องไปหาวิธีการที่จะได้มากขึ้น มิฉะนั้นมันจะไม่เพียงพอที่จะใช้ แต่ในตอนนี้เนี้ยหลี่ยังไม่ได้มีความคิดที่ดีพอ แม้ว่าเขาจะนำสมบัติบางอย่ามาด้วย แต่ก็ยังไม่มีโอกาสที่เขาจะใช้พวกมัน

ดวงตะวันค่อย ๆ มืดและแสงจันทร์ส่องเข้ามาในห้องเนี้ยหลี่กำลังวางผ้าคลุมหน้าสีเงินทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้น

* ผลุ! * * * * * * * * ผลุ! * * * * * * * * ผลุ! *  เสียงเคาะหนัก มาจากประตู

เนี้ยหลี่ไปเปิดประตูอย่างรวดเร็ว " เข้ามา! "

เซียวหยูเดินมาสวมใส่เสื้อคลุมสีขาวเรียว ภายใต้แสงจันทร์สะท้อนของเขาดูเหมือนจะเป็นดวงเทพ เนี้ยหลี่ จ้องมองที่เขาอย่างช่วยไม่ได้ ไม่น่าแปลกใจเลยที่บรรดาสาวสามคนถึงหลงใหลในตัวเขา เซียวหยู่มีใบหน้าที่สวยขนาดผู้หญิงยังต้องอิจฉา

" เจ้ามีอะไรให้ข้าช่วย?? " เนี้ยหลี่ ถามในขณะที่เขามองไปที่เซียวหยู

เซียวหยูนั่งอยู่บนที่นั่งอยู่บริเวณใกล้เคียงใน " ต้องขอโทษที่ข้ามารบกวนความสุขของเจ้า! "

" สบาย ๆ " เนี้ยหลี่ยิ้ม

เซียวหยู่นั่งคิดอยู่นานก่อนจะถามไปว่า " นับตั้งแต่ทำการทดสอบรากจิตวิญญาณ ข้าก็อยากจะถามเจ้าว่า เจ้ารู้วิธีที่จะช่วยให้ข้าก้าวผ่านระดับพลังจริงหรือ? "

" แน่นอน " เนียหลี่พยักหน้า

ตาของเซียวหยูสว่างขึ้นในขณะที่เขามองไปที่เนี้ยหลี่ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหวัง " เจ้ารู้วิธีหรือไม่ "

เนี้ยหลี่มองที่เซียวหยูและกล่าวว่า " ที่เจ้ากำลังฝึกอยู่คือ[เทคนิคหมื่นมังกรคำราม] ใช่มั้ย? "

" ถูกต้อง เจ้ารู้จักเหรอ? " เซียวหยูกล่าวขึ้น ในขณะที่ร่างกายของเขาเริ่มสั่นสะท้าน [เทคนิคหมื่นมังกรคำราม] เป็น เทคนิคการบ่มเพาะที่ถูกมอบให้โดยพ่อบุญธรรมของเขา และเป็นเทคนิคการลึกลับมาก เขาไม่เคยคิดว่าเนี้ยหลี่ได้รู้จะจักมัน

" [เทคนิคหมื่นมังกรคำราม] ที่เจ้ากำลังใช้อยู่มันยังไม่สมบูรณ์ นั่นเป็นเหตุผลที่เจ้าเจออุปสรรคเมื่อเจ้าพยายามที่จะก้าวจากดินแดนลิขิตปฐพีไปยังแดนแดนลิขิตสวรรค์ " เนี้ยหลี่กล่าว

" แล้วไม้ไผ่ม่วงที่เจ้าพูดถึงก่อนหน้านี้ละ " เซียวหยูถามด้วยความสงสัย

เนี้ยหลี่หัวเราะ  " ข้าเพียงแค่อยากจะข่มขวัญเจ้าฮวาหลิงแค่นั้นเอง "

ช่วยไม่ได้ที่เซียวหยูจะหัวเราะออกมา ที่คนอย่างฮวาหลิงโดนเนี้ยหลี่ปั่นหัวเอาได้ เมื่อเซียวหยูยิ้มก็ปรากฏ ริมฝีปากที่เรียบและคงมีรสชาติที่เกินบรรยายถ้าได้สัมผัส เนี้ยหลี่ตะลึงในขณะที่เขาจ้องมอง นี้ถ้าเซียวหยูเป็นหญิงสาวคงเป็นคนที่มีเสน่ห์ที่มีคนต้องการของคนไม่ถ้วน

เซียวหยูหน้าแดงเล็กน้อย กล่าวอย่างเชื่องช้าว่า " แล้วข้าจะสามารถประสบความสำเร็จได้หรือไม่ "

" ความก้าวหน้าเป็นไปได้ ข้ามีวิธีที่จะทำให้เจ้าประสบความสำเร็จแต่ข้าจะต้องดำเนินการฝังเข็มกับเจ้า เผื่อที่จะเชื่อมโยงจุดเจี้ยนจิงและจุดตันเถียน ด้วยวิธีการนี้เจ้าจะสามารถประสบความสำเร็จในการบ่มเพาะได้ " เนี้ยหลี่กล่าว

ส่วนหนึ่งของผลจากการฝังเข็มนี้คือการช่วยให้โคจรพลังวิญญาณหรือพลังงานสวรรค์เพื่อรักษาอาการบาดเจ็บภายใน

เซียวหยูดูเหมือนจะลังเลเล็กน้อย " เจ้าแน่ใจนะ ? "

" แน่นอน ทักษะการฝังเข็มของข้าถูกต้องอย่างแน่นอน เพียงไม่กี่เข็มข้าก็สามารถรับประกันความก้าวหน้าของเจ้าไปถึงระดับลิขิตสวรรค์ได้อย่างแน่นอน " เนี้ยหลี่ กล่าวด้วยความมั่นใจ

เซียวหยูพยายามคิดอยู่นานในขณะที่อยู่ในหัวใจของเขา ในที่สุดเขาก็พยักหน้า " ตกลงข้าจะลองฝังเข็มดู! "

ถึงขณะนี้แม้จะมีความจริงที่ว่าเขาทำมาหมดแล้วทุกวิธีการ เขาก็ยังไม่สามารถที่จะไปถึงดินแดนลิขิตสวรรค์ได้ ถ้าหากมีโอกาศหรือวิธีการที่อาจจะช่วยได้ละก็เขาจะไม่ปล่อยผ่านโอกาสดังกล่าวนี้แน่

เซียวหยูค่อย ๆ ปลดเสื้อของเขาจนจะห้อยลงมาจากข้อศอกของเขา ไหล่ของเขาถูกเปิดเผยออกมาด้วยท่าทีที่เอียงอายเหมือนหญิงสาว

" เจ้าสามารถถอดเสื้อของเจ้าออกได้นะ ยังไงเราทั้งคู่ต่างก็เป็นผู้ชาย มีอะไรที่จะต้องอาย? " เนี้ยหลี่ กล่าวออกมาหลังจากที่ได้มองอย่างอึดอัดใจมาก ด้วยวีธีที่เซียวหยูถอดเสื้อ

" ไม่จำเป็น " เซียวหยูกล่าวในขณะที่ใบหน้าของเขาเป็นสีแดงทั้ง 2 ข้าง

เนี้ยหลี่ยักไหล่ถ้าเซียวหยูต้องการที่เป็นเช่นนั้นแล้วเขาก็จะไม่บังคับ เนี้ยหลี่ก้มหน้าของเขาลงเพื่อตรวจสอบไหล่ของเซียวหยู ไหล่ทั้งสองข้างของเซียวหยูเรียบเนียนและนุ่ม กระดูกไหปลาร้าของเขาเหมือนงานประติมากรรมหยกที่สวยงาม ถึงขนาดที่ว่าผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็นที่เปรียบได้

เนี้ยหลี่สีหน้าแปลก ๆ ในขณะที่เขาตรวจสอบเซียวหยู ผิวเซียวหยูดูเหมือนถูกบำรุงรักษาอย่างดีนุ่มนวลกว่าหญิงสาวคนหนึ่งเสียอีก  ทันใดนั้นเนี้ยหลี่ก็ต้องเปลี่ยนความคิด *ผู้ชาย...ผู้ชาย...ผู้ชาย*

เขาเอาเข็มออกมาและค่อยปักมันลงในจุดเจี้ยนจิงทั้งสองจุด เซียวหยูครางออกมาอย่างช่วยไม่ได้เขาไม่รู้ว่าทำไมแต่เมื่อเข็มของเนี่ยหลี่เจาะผิวหนังของเขา ความคันวิ่งผ่านร่างกายทั้งหมดของเขาและความรู้สึกสุข สุด ๆ แผ่ซ่านผ่านเส้นลมปราณ แต่หัวใจของเขาสั่นสะท้านขณะที่เขารู้สึกกลิ่นอาย ในขอบเขตจิตวิญญาณของเขากลายเป็นที่ตื่นเต้นแตกต่างจากเมื่อเขาได้รับการปลูกฝัง

โอ้ว มันยอดเยี่ยมมากเลย! หัวใจของเซียวหยูก็รู้สึกตื่นเต้นมากหลังจากที่ เนี้ยหลี่วางเข็มแรกเขาตามมาด้วยเข็มที่สองที่สาม จุดฝังเข็มของเซียวหยู ผิวที่ขาวดังหยกของเซียวหยูก็เปลี่ยนเป็นสีแดงอ่อน ๆ ในจุดที่มีเข้มปักอยู่

“ เจ้ารู้สึกยังไงบ้าง? " เนี้ยหลี่ถามในขณะที่เขามองไปที่เซียวหยู

" ข้ารู้สึกว่ามัน..........!!! " เสี่ยวหยูกล่าวอย่างตื่นเต้น พลังสวรรค์ในจิตวิญญาณของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในขณะที่มันแผ่ซ่านไปในเส้นลมปราณ และผ่านร่างกายทั้งหมดของเขา

จบตอน

แปลไทยโดย

ลิงน้อย วิถีเม่า

https://www.facebook.com/groups/200491286989237/permalink/229958237375875/