บทที่ 193 - มุ่งสู่วสันต์ทมิฬ

บทที่ 193 - มุ่งสู่วสันต์ทมิฬ

นักสู้ระดับโกลขั้นที่ 5 สำหรับนักสู้แล้วนั้น เซี่ยวหลางนับเป็นนักสู้ฝีมือดีไม่เลวเลย แต่ก็ยังถูกจัดเป็นเพียงนักสู้เท่านั้น

เนี้ยหลี่แผดเสียงร้องพลางผสานร่างเข้ากับจิตอสูรแพนด้าเขี้ยวอย่างรวดเร็ว ทำให้ร่างกายของเขามีความแข็งแกร่งกว่าเซี่ยวหลางในทันที

"โอ้สวรรค์ เด็กนี่สามารถผสานร่างกับจิตอสูรได้หรือนี่" พวกเขาบางคนอุทานออกมา

เมื่อเห็นฉากนี้จิตใจของเซี่ยวหลางแทบกระโดดออกจากร่าง แต่ค้ออนยักษ์ของเขาถูกเหวี่ยงไปแล้ว ซึ่งเป็นไปไม่ได้ที่ดึงกลับมาได้ทัน

ในที่ราบสูงลิขิตสวรรค์ปริมาณของร่างทรงอสูรมีจำนวนไม่มาก เพราะพวกเขาไร้ซึ่งทักษะการต่อสู้(วิทยายุทธ) เทคนิคของพวกเขาในสายตาของเนี้ยหลี่ คนเหล่านี้ล้วนไม่ต่างจากคนเถื่อน (รู้จักแต่ตีอย่างเดียว ไม่มีทักษะวิชาในการโจมตี)

สนามแรงโน้มถ่วง!

เมื่อเห็นเซี่ยวหลางเข้าจู่โจมในระยะของเขา เนี้ยหลี่ก็ใช้ความสามารถในการต่อสู้ของเขาทันที

น้ำหนักของฆ้อนยักษ์ของเซี่ยวหลางก็ได้เพิ่มขึ้นหลายเท่า เซี่ยวหลางรู้สึกได้ถึงน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นจนน่าหวาดหวั่น ใบหน้าของเขาปูดโปนไปด้วยเส้นเลือดจากการพยายามยกค้อนยักษ์อันหนักหน่วงขึ้นจากพื้น

นี่คือความสามารถของร่างทรงอสูรเช่นนั้นหรือ แน่นอนว่ามันเป็นความสามารถที่แข็งแกร่งมาก แต่ทว่าเขานั้นมิใช่คนยอมแพ้อะไรง่ายๆ จากความแข็งแกร่งของเนี่ยหลี่ ทำให้ความบ้าคลั่งกระหายเลือดของเซี่ยวหลางนั้นเพิ่มขึ้น มันพยายามยกค้อนยักษ์ขึ้นเหวี่ยงขว้างไปยังเนี้ยหลี่

ถึงแม้ว่าค้อนยักษ์จะลอยลิ่วแหวกลมมาทางเขา แต่เนี้ยหลี่ไม่ได้ล่าถอย เขาเคลื่อนฝ่ามือของเขาปัดการโจมตีของค้อนเหล็ก

สายฟ้าฟาด!

บูม!!!

พลันเกิดเสียงระเบิดขนาดใหญ่ จากการโจมตีสวนกลับของอสูรแพนด้าเขี้ยวที่ตบสวนการโจมตีจากเซี่ยวหลาง ทำให้ตัวมันลอยไปไกลหลายสิบเมตรก่อนตกลงกระทบกับพื้น * บึ้มมมม ! * จากแรงกระแทกก่อให้เกิดหลุมลึกขนาดใหญ่ขึ้น

มือข้างขวาของเซี่ยวหลางสั่นเทา ระหว่างนิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้ฉีกขาด ซ้ำยังมีเลือดไหลออกจากบาดแผล มันไม่คาดคิดว่า นี่คือแรงโจมตีอันน่ากลัวจะมาจากแพนด้าเขี้ยว และแกร่งเกินกว่านักสู้ระดับโกลด์ขั้นที่ 5 อย่างตัวมันเอง

คนรอบข้างล้วนตกตะลึงจากภาพที่เห็น ไม่มีใครคาดคิดว่าเนี้ยหลี่จะมีความแข็งแกร่งอันยอดเยี่ยมแม้ยังเยาว์วัย เราต่างรู้ว่าเซี่ยวหยางแข็งแกร่งเป็นอันดับ 3 ของผู้เชี่ยวชาญในที่ราบสูงลิขิตสวรรค์ ถ้ามันเพิ่มความแข็งแกร่งที่ไม่ธรรมดานั้นออกมา แม้แต่หัวหน้าเผ่าก็ยังต้องไว้หน้ามัน

พวกมันล้วนไม่คิดว่าเนี้ยหลี่จะสามารถปัดการโจมตีของค้อนเหล็กด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

พวกมันที่เหลือต่างมองหน้ากัน แล้วกระโจนเข้าโจมตีเนี้ยหลี่พร้อมกัน

เนี้ยหลี่กวาดตามองโดยรอบ แม้เผชิญหน้ากับคนมากมายเขามิได้หวาดหวั่นแม้แต่น้อย หลังจากไปถึง ระดับโกลขั้นที่ 3 เขาเพียงต้องการหาคนมาทดสอบความแข็งแกร่งของเขา แม้นรูปร่างของแพนด้าเขี้ยวจะอวบอ้วนและดูอุ้ยอ้าย แต่การเคลื่อนไหวของมันนั้นมิได้เชื่องช้าเลย

เขาสัมผัสได้ถึงฝ่ามือที่ชัดตีมาที่เขา เนี้ยหลี่เบี่ยงตัวหลบการโจมตีไปด้านข้าง และพลันโจมตีสวนกลับไป

บูม!!!!

ร่างหนึ่งถูกส่งลอยไปบนฟ้า

" อย่าไปสนใจหัวของมัน โจมตีร่างกายส่วนล่างของมันให้เสียหลัก ! " เซี่ยวหลางคึกร้องตะโกน พลันเหวี่ยงค้อนยักษ์ของเขามุ่งไปยังเนี้ยหลี่อีกคราหนึ่ง เมื่อเข้าเผชิญหน้า มันพบว่า ความแข็งแกร่งของเนี้ยหลี่นั้นน่าหวั่นเกรงเกินไป ดังนั้นเขาจึงเลือกใช้เทคนิคที่เขามักใช้ในการล่าสัตว์อสูร

เมื่อเจ้าลิงผอมกระโจนเข้าใส่ส่วนล่างของเนี้ยหลี่ เขาโน้มตัวลงแทงเข่าไปยังใบหน้าเจ้าลืงผอม ทำให้เลือดไหลบ่าออกจากรูจมูกของมันขณะที่ลอยออกไป

การเคลื่อนไหวของเนี้ยหลี่ปราดเปรียวว่องไวมาก เขาใช้แขนขาของเขา จัดการคนทั้งเจ็ดเพียงไม่กี่กระบวนท่า

" ตายชะ ! " ในขณะทื่คนอื่นๆโจมตีเนี้ยหลี่ เซี่ยวหลางก็กระโดดขึ้นพลางเหวี่ยงค้อนเข้าใส่เนี้ยหลี่โดยไร้ซึ่งความปราณี

เมื่อเห็นแววตาเยี่ยงสัตว์ดุร้ายของเซี่ยวหลาง จิตสังหารอันเยือกเย็นแว็บผ่านเนี้ยหลี่ ในอดีตเซี่ยวหลางนับได้ว่าเต็มไปด้วยความชั่วร้ายเลวทราม และในตอนนี้ยังต้องการที่จะฆ่าเขา แม้แต่ความตายก็มิอาจใช้ลบล้างความผิดบาปที่มันก่อได้

เนี้ยหลี่คำราม และปล่อยบอลหยินหาง

บอลหยินหยางโคจรรวมกัน พุ่งไปยังเซี่ยวหลาง

เมื่อมันเห็นวัตถุกลมๆดำและขาวลอยมายังทิศทางของมัน เซี่ยวหลางถึงกับมึนงงจนทำอะไรไม่ถูก ในระยะใกล้เพียงเท่านี้ ไม่ต้องพูดถึงเมื่อมันลอยอยู่กลางอากาศ มันไม่สามารถเลี่ยงหลบการโจมตีนี้พ้นได้ นอกจากนี้ด้วยค้อนยักษ์ของมันทำให้ยากในการปรับเปลี่ยนทิศทางของมัน

บูมมมม!!!

ระเบิดหยินหยางระเบิดเมื่อปะทะเข้ากับร่างของเซี่ยวหลางส่งผลให้มันลอยหมุนไปกลางอากาศ และชนเข้ากับต้นไม้ใหญ่หลังจากลอยไปหลายสิบเมตรแล้วร่วงหล่นลงกับพื้น

* โครมมม *

ส่วนค้อนยักษ์ลอยไปอีกประมาณ 5 ถึง 6 เมตร ก่อนจะตกกระทบพื้น ก่อเกิดหลุมลึกบนพื้นดิน

เมื่อเห็นภาพที่เกิดขึ้นนี้ พวกมันที่เหลือต่างพูดไม่ออก โดยการระเบิดก่อนหน้านี้ก็น่ากลัวเกินไป แม้ว่าพวกมันจะอยู่ห่างไปเจ็ดถึงแปดเมตร พวกมันก็รู้สึกได้ถึงผลกระทบจากทักษะโจมตีที่น่ากลัวนี้

หัวหน้าเซี่ยวหลางเป็นถึงนักสู้ระดับโกลด์ขั้น 5 เขามีความแข็งแกร่งที่ไม่ธรรมดา ! อย่างไรก็ตาม ผลก็คือค้อนของเขาปลิวไปจากการโจมตีแรก และร่างของเขาลอยปลิวไปจากการโจมตีครั้งที่ีสอง นอกจากนี้การระเบิดนั้นน่ากลัวเกินไป หลังจากได้รับบาดเจ็บทรมานจากการโจมตีนั้น เขาอาจจะไม่รอดอีกแล้ว

" ความสามารถเพียงน้อยนิดเช่นเจ้า คิดจะมาปล้นข้าหรอ ? " เนี้ยหลี่กล่าวพลางยักไหล่ ในสายตาของเขา แม้ว่าเซี่ยวหลางจะเป็นถึงนักสู้ระดับโกลขั้นที่ 5 มันก็ไม่ต่างอะไรไปจากสามัญชน เนี้ยหลี่ไม่แม้แต่จะใช้ความแข็งแกร่งทั้งหมดของเขาเลย

เพียงสองกระบวนท่าก็สมารถสังหารนักสู้ระดับโกลขั้นที่ 5 ได้ นี่เป็นความสามารถของร่างทรงอสูรงั้นรึ

พวกมันที่เหลือทั้งเจ็ดต่างเข่าอ่อน พวกมันเพิ่งตระหนักได้ว่าเชื่อฟังคนผิด

พวกมันทั้งเจ็ดหันไปโดยรอบทันทีและพร้อมหลบหนี ถึงแม้นจะได้รับบาดเจ็บหนักจากการต่อสู้กับเนี้ยหลี่ก่อนหน้านี้ แต่ในตอนนี้บาดแผลเหล่านั้นไม่สามารถที่จะหยุดพวกมันจากการวิ่งหนีเอาตัวรอดได้ ทำไมพวกมันจึงต้องกลัวกับบาดแผลบนร่างกายด้วยเล่า เมื่อชีวิตของพวกมันเหมือนแขวนอยู่บนเส้นด้าย

ทันใดนั้นพวกมันทั้งหมด ก็สัมผัสได้ถึงน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นหลายเท่า และคลื่นของจิตสังหารที่แผ่ขยายออกมา ทำให้ร่างของพวกมันทุกคนแข็งทื่อเป็นหินเมื่อสบตากับเมดูซ่าก็มิปาน (นอกบทนิดๆเพื่ออรรถรสที่เพิ่มขึ้น *3*)

" หากพวกเจ้าพยายามหนี เราจะได้เห็นดีกันว่าพวกเจ้าจะตายโดยวิธีการใด "

น้ำเสียงอันสงบเยือกเย็นตของเนี้ยหลี่ดุจดั่งเสียงจากนรกก็มิปาน

มันทั้งเจ็ดพลันหันกลับไป และคุกเข่าร้องขอชีวิตต่อหน้าเขา

" ท่านวีรบุรุษ โปรดไว้ชีวิตข้าด้วย "

" ท่านร่างทรงอสูร ได้โปรดไว้ชีวิตข้าด้วย "

" พวกเราไม่ตั้งใจนายท่าย เป็นเพราะมัน เซี่ยวหลางบังคับให้เราทำมันลงไป พวกเราไม่ได้ต้องการทำมันเช่นนั้นเลย มันบังคับพวกเรา พวกเราไมมีทางเลือกต้องยอมทำตามที่มันพูด " พวกมันทั้งเจ็ดร้องไห้น้ำมูก น้ำตาไหลอาบบนใบหน้าของพวกมันดูน่าเวทนาอย่างมาก

ถ้าเซี่ยวหลางยังมีชีวิตอยู่ มันคงไม่กล้ากล่าวเช่นนี้ออกมา แต่ในเมื่อมันตายไปแล้ว เป็นธรรมดาที่จะเทน้ำเน่าให้ผู้อื่น

เนี้ยหลี่สัมผัสได้ว่า หากเขาเชื่อคำพูดไร้สาระของมันทั้งเจ็ด ที่ทำแต่เรื่องชั่วช้าต่ำทราม พวกมันย่อมสมควรตาย หากแต่ต้องทิ้งชีวิตของพวกมัน เนื่องจากมันแต่ละคนย่อมมีการใช้ชีวิตของตนเอง เขาจึงกล่าวแก่พวกมันว่า " ทุกคนลุกขึ้น วันนี้ข้าจะไว้ชีวิตพวกเจ้า แต่พวกเจ้าต้องไปที่นั่นกับข้า "

หลังจากได้ยินคำพูดของเนี่ยหลี่ พวกมันทั้งเจ็ดคิดว่าได้รับการยกโทษและคุกเข่าขอบคุณด้วยความกตัญญู

" ขอบพระคุณ ท่านวีรบุรุษ ! "

" ขอบพระคุณท่านร่างทรงอสูร ! "

" ข้าสงสัยว่าเป็นสถานที่แบบใดที่ท่านต้องการให้เรานำทางไป ? "

เนี้ยหลี่ชายตามองและยิ้มอย่างเย็นชา พลางกล่าวว่า " วสันต์ทมิฬ "

พวกมันทั้งเจ็ดต่างมีใบหน้าที่ซีดเซียวเต็มไปด้วยความหวาดหวั่นจากคำพูดของเนี้ยหลี่ พวกมันจินตนาการถึงภาพของป่าแห่งนั้น ใครจะคิดว่าเนี้ยหลี่ต้องการไปเยี่ยมชมสถานที่อันตรายเช่นนั้น

" นายท่าน นั่นเป็นสถานที่ที่ไม่อาจปรากฎแน่นอนได้ "

" ที่แห่งนี้อันตรายเกินไป มีแต่ความตายตลอดเส้นทาง ! "

เนี้ยหลี่กล่าวอย่างใจเย็นว่า " นี่เป็นการตัดสินใจของข้า พวกเจ้าไม่มีสิทธิ์เลือกที่จะไปหรือไม่ ! "

" ข้าไม่ไป ข้าไม่ไปที่แห่งนั้น " เจ้าลิงผอมดูราวกับว่ามันกลายเป็นบ้า ขณะมันวิ่งออกไป

เนี้ยหลี่มีสีหน้าอันเยือกเย็นและปลดปล่อยความสามารถสนามโน้มถ่วง ทำให้ความเร็วของเจ้าลิงผอมลดลง ในขณะที่เขาเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วปรากฎด้านข้างของมัน และใช้สายฟ้าฟาดใส่มัน

เจ้าลิงผอมกระเด็นลอยไปไกลนับสิบเมตรก่อนจะตกลงกับพื้นอย่างแน่นิ่ง

" แล้วพวกเจ้าล่ะ " เนี้ยหลี่กวาดสายตามองอย่างเยือกเย็นไปยังพวกมันที่เหลือทั้งหก

พวกมันทั้งหกรู้สึกได้ถึงจิตสังหารที่แผ่ออกมาจากเนี้ยหลี่ จากคำพูดของเนี้ยหลี่หมายความได้อย่างชัดเจน หากพวกมันไม่ยอมไปยังวสันต์ทมิฬ ก็มีเพียงความตายเท่านั้นที่รอมันอยู่ ถ้าหากมันไปยังวสันต์ทมิฬ พวกมันก็อาจตายได้ในภายหลัง

แม้พวกมันได้แต่หลั่งเหงื่อเย็นเฉียบ ขณะที่คิดเกี่ยวกับวสันต์ทมิฬ พวกมันนั้นไม่มีตัวเลือกอื่นใดอีก

" นายท่าน พวกเราจะไป " พวกมันทั้งหกต่างร้องไห้ หน้าหมองคล้ำจากความเสียใจ ถ้าพวกมันรู้ว่าจะเป็นเช่นนี้ พวกมันย่อมไม่เลือกที่จะฆ่าและปล้นชิงเนี้ยหลี่เป็นแน่ ในที่สุดพวกเขาไม่ได้แม้แต่จะปล้น และทรมานเขา ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่พวกมันต้องไปที่วสันต์ทมิฬด้วยความหวาดกลัว ไม่นานต่อจากนี้พวกมันกำลังจะตายอย่างแน่นอน

พวกมันทั้งหกเดินนำโดยมีเนี้ยหลี่ตามหลัง เมื่อถึงทางแยกพวกมันทั้งหกล้วนเลือกเดินไปบนเส้นทางด้านซ้าย

" ไปทางขวา พวกเจ้ากำลังไปผิดทาง ถ้าพวกเจ้าอยากตายนัก ก็แค่บอกข้ามา " เสียงเยือกเย็นของเนี้ยหลี่ดังมาจากด้านหลังพร้อมห่อหุ้มไปด้วยจิตสังหาร

" พวกเราผิดไปแล้ว ! "

" ได้โปรดอภัยให้เราด้วยเถิด นายท่าน "

พวกมันทั้งหกหันไปรอบๆและสงสัยว่า เนี้ยหลี่รู้ทางไปวสันต์ทมิฬได้อย่างไร

คนหนึ่งร้องออกมาว่า " เมื่อนายท่านรู้ทางไปวสันต์ทมิฬ ทำไมท่านต้องให้เรานำทางด้วยเล่า ? "

" ข้าให้พวกเจ้านำทาง เจ้าก็เป็นผู้นำทาง อย่าพูดจาไร้สาระหน่อยเลย " เนี้ยหลี่แค่นเสียงตอบ นับแต่เนี้ยหลี่เผชิญหน้ากับคนพวกนี้ เขาไม่จำเป็นต้องสุภาพอันใด

พวกมันทั้งหกรู้สึกว่าเข่าของพวกมันต่างอ่อนปวกเปียก ในสายตาของพวกมัน เนี้ยหลี่ไม่ต่างจากมัจจุราชจากนรก ที่ทำให้พวกมันหวาดกลัวสุดขั้วหัวใจ

กลุ่มคนทั้งเจ็ดเดินลึกเข้าไปในส่วนลึกของป่า

หลังจากผ่านไปไม่นาน กลุ่มคนกลุ่มหนึ่งก็มาถึงสถานที่ที่เนี้ยหลี่และกลุ่มของเสี่ยวหลางต่อสู้กัน คนที่นำกลุ่มมานั้นเป็นชายชราผมขาว โดยมีเซี่ยวกวงและคนอื่นๆตามมาด้านหลัง

กลุ่มคนกลุ่มนี้ได้หยุดสำรวจโดยรอบพื้นที่โดยรอบ และพบ 2 ศฑพ บนพื้นดิน และร่องรอยของการต่อสู้

เมื่อเห็นสภาพสถานการณ์เหล่านี้ ชายชราได้แต่ขมวดคิ้ว

" การต่อสู้ดูเหมือนจะกระจายออกมาจากจุดนี้ " เซี่ยวกวงเดินไปยังอีกศพหนึ่ง และกล่าวว่า " พ่อ นี่เสี่ยวหลาง ! "

เซี่ยวหลางเป็นหนึ่งในคนเผด็จการในที่ราบสูงลิขิตสวรรค์ ด้วยความแข็งแกร่งของเขาซึ่งเป็นถึงระดับโกลด์ขั้นที่ 5 แม้แต่เซี่ยวกวง และบิดาเซี่ยวหวู่ ก็ไม่อาจทำอันใดแก่เขาได้ เซี่ยวหลางมีความแข็งแกร่งที่ไม่ธรรมดา และไม่มีความเกรงกลัวที่จะกระทำการอันใดซึ่งน้อยกว่าการปล้นและการฆ่าฟัน เพื่อสร้างชื่อให้แก่ตนเอง

พวกเขาไม่เคยคิดว่าเซี่ยวหลางจะถูกฆ่าจริงๆ

หลังจากสำรวจโดยรอบ ความตกใจลึกๆปรากฎในดวงตาของเซี่ยวหวู่ ยามที่เขากล่าวว่า " กระบวนท่าที่เซี่ยวหลางได้รับนั้นรุนแรงมาก จากนี่ถึงตรงนี้ มีร่องรอยของการโจมตี และการปะทะกันบริเวณนี้ ไม่มีแม้นแต่รอยเท้าของฝ่ายตรงข้าม ดังนั้นเขาน่าจะยืนอยู่บนก้อนหินก้อนนี้ หลังจากมาถึงที่นี่ เซี่ยวหลางมีฝีเท้าที่หนักขึ้น หนักขึ้น น่าจะเป็นผลของแรงกดดันที่รุนแรงบางอย่าง อย่างไรก็ตามไม่มีรอยเท้าต่อไปจากตรงนี้ ดังนั้นสามารถบอกได้ว่าเขาน่าจะกระโดดลงมา แม้ว่าจะมีรอยเท้าจากที่อื่นๆ แต่ก็ไม่มีร่องรอยของการต่อสู้ ดังนั้นเซี่ยวหลางน่าจะถูกสังหารเพียงหนึ่งหรือสองกระบวนท่าเพียงเท่านั้น ! "

จบตอน
แปลไทยโดย 

Aek Sathaporn AR

https://www.facebook.com/groups/200491286989237/permalink/224391044599261/