บทที่ 211 - เคล็ดวิชากลืนกินจิตอสูร

บทที่ 211 - เคล็ดวิชากลืนกินจิตอสูร

เนี้ยหลี่พยักหน้าพร้อมกับยิ้มเบาๆ

หลู่เปียวก็ได้เริ่มถามคำถามแปลกๆ " พี่สาวยู่เหยียน ไม่ทราบว่าร่างกายของท่านจะกลับคืนสภาพเดิมได้ไหม "

ภาพที่ผุดเข้ามาในใจของหลู่เปียวคือ เทพธิดาที่ได้อาศัยมานานนับพันๆปี ด้วยร่างกายขนาดเท่าภูเขา  พร้อมด้วยชุดเซ็กซี่สุดแสนยั่วยวนและมีคนบูชาเธอนับไม่ถ้วน เรียวขาที่สวยงามและ... เอ่อ ด้านล่างกระโปรงของเทพธิดา

หลังจากที่ยู่เหยียนรับรู้ความคิดของหลู่เปียวแล้ว พลันใบหน้าของเธอก็เย็นชาลง แต่ด้วยจำนวนผู้คนที่เฝ้าดูเธออยู่มากทำให้เธอกล่าวออกมาอย่างใจเย็น " ร่างกายของข้าก็เป็นเช่นเดียวกันกับทุกคน แล้วจะค่อยๆกลายเป็นสรีระเทพ "

สรุปร่างกายเธอเป็นเช่นเดียวกับทุกๆคน แล้วหลู่เปียวจะจินตนาการเพื่ออะไร

เนี้ยหลี่ตบไหล่หลู่เปียวพร้อมกับยิ้มและกล่าวว่า " เทพธิดายู่เหยียนเป็นเทพสถิตและสามารถอ่านใจคนได้

" ห๋าาา!!! " เมื่อได้ยินคำพูดของเนี้ยหลี่ หลู่เปียวได้มองไปทางยู่เหยียนและได้เห็นสายตาที่น่ากลัวจ้องกลับมาจนเขาเกือบจะร้องไห้ ถ้าเทพธิดายู่เหยียนอ่านใจคนได้นั่นหมายความว่าเทพธิดายู่เหยียนก็คงจะรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ ?

นี่เป็นความผิดของเนี้ยหลี่ ถ้าเนี้ยลี่บอกเขาก่อน เขาคงไม่กล้าคิดที่จะดูหมิ่น

" เอาล่ะเรามีสิ่งที่ต้องทำกัน หลู่เปียว ตู่ซือ พวกนายทั้ง5คน ไปยังร้านประมูลและร้านค้า ทำการซื้อจิตอสูรให้มากที่สุด หากมีปัญหาเรื่องเงินให้ไปหาพี่หยางซิ่นเขาช่วยเหลือได้ " เนี้ยหลี่กล่าว

"โอเค" แม้ว่าพวกเขาจะไม่ทราบว่าเนี้ยหลี่กำลังวางแผนอะไร แต่จากการที่เนี้ยหลี่แสดงออกจะต้องเรื่องใหญ่แน่นอนและสำคัญมากแน่นอน

"ส่วนคนที่เหลือให้ไปหาของอย่างอื่นที่เราต้องการ โดยข้าจะทำรายการของทุกสิ่งที่เราจำเป็นต้องซื้อ" เนี้ยหลี่กล่าว โดยการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่กำลังจะมาถึง เขาจำเป็นจะต้องเตรียมการทุกอย่างให้รวดเร็วที่สุด

โดยไม่สนว่าพวกเขาต้องการต่อสู้หรือไม่ ยังไงก็ต้องเตรียมการทุกอย่างให้แล้วเสร็จ

" โอเค " เอียจืออวิ้น เซี่ยวหนิงเอ๋อ และพวกที่เหลือต่างพยักหน้าเข้าใจ

ขณะที่ทุกคนยุ่งอยู่กับงานที่พวกเขาได้รับมอบหมาย

ยู่เหยียนมองอย่างสงสัยไปที่เนี้ยหลี่และถามว่า " ทำไมนายถึงให้ทุกคนเก็บรวบรวมจิตอสูรมากมายนัก? "

" พี่สาวยู่เหยียนเคยได้ยิน เคล็ดวิชากลืนกินจิตอสูร มาก่อนรึปล่าว " เนี้ยหลี่ถามกลับ

" เคล็ดวิชากลืนกินจิตอสูรงั้นรึ  " ยู่เหยียนขมวดคิ้วและครุ่นคิด เธอพอจำได้ลางๆว่าเคยมีคนพูดถึงมันมาก่อน อย่างไรก็ตามหลังจากที่ผ่านประสบการณ์ต่างๆมานานหลายปี ทำให้เธอไม่สามารถจำอะไรเกี่ยวกับมันได้อีก มันอาจจะเป็นวิชาลับโบราณก็ได้

" เคล็ดวิชากลืนกินจิตอสูร เป็นวิชาที่ช่วยให้ผู้ใช้เผาผลาญจิตอสูรเพื่อฝึกฝนพลังจิตวิญญาณของตนเอง อย่างไรก็ตามมันเป็นวิชาที่น่ากลัวกว่าศาสตร์แห่งเทพเจ้า จริงๆแล้วข้าไม่ได้อยากใช้มันเลย เพราะมันจะทำให้เกิดอันตรายต่อการบ่มเพาะพลังในอนาคต แต่ตอนนี้เมืองกลอรี่กำลังจะมีภยันตรายข้าจึงไม่มีทางเลือก แต่ว่าวิชานี้จะต้องเป็นความลับ " เนี้ยหลี่กล่าวก่อนจะมองไปเบื้องหน้า พลันเกิดประกายในดวงตา ไม่ว่าจะหมดเงินสักเท่าใด เขาจะต้องปกป้องเมืองกลอรี่ให้จงได้ สำหรับเรื่องในภายภาคหน้าไว้ค่อยคิดอีกที

ถ้าสมาคมทมิฬก้าวล่วงเมืองกลอรี่ เขาก็จะทำลายสมาคมทมิฬ ถ้าตระกูลวู่กุ๋ยก้าวล่วงเมืองกลอรี่ เขาก็จะทำลายตระกูลวู๋กุยเช่นกัน หลังการเกิดใหม่ของเขา เขาตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ให้ใครมาแตะต้องเมืองกลอรี่ได้เลย

" หากเจ้าได้ตัดสินใจแล้ว ข้าก็จะไม่ขวาง ผู้คนในเมืองกลอรี่ก็เป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์เหมือนกัน ถ้ามีศัตรูมาโจมตีพวกเขา ก็จะต้องปกป้องพวกเขาให้ดีที่สุด " ยู่เหยียนกล่าวอย่างจริงจัง

" ขอบคุณพี่สาวยู่เหยียน " เนี้ยหลี่พยักหน้า ด้วยคำพูดของยู่เหยียนทำให้เนี้ยหลี่รู้สึกดีขึ้นมาก

นอกเหนือจากเอียจืออวิ้นและพรรคพวกที่เหลือกำลังรวบรวมสิ่งของและจิตอสูรอยู่ เนี้ยหลี่ก็ได้คิดถึงวิธีการอื่นไปด้วยและได้นำศิลาวิญญาณมังกรออกมา แม้ว่าศิลาวิญญาณมังกรจะใช้ในการปลอมแปลงศาสตราวุธ แต่เนี้ยหลี่นั้นคิดถึงการใช้งานที่แตกต่างออกไป

ศิลาวิญญาณมังกรเป็นของที่หายากมาก และสามารถผนึกพลังงานไว้ภายในได้ ซึ่งถ้าผนึกสำเร็จก็จะไม่แตก

เนี้ยหลี่ใช้วิธีการพิเศษบางอย่างเพื่อปรับแต่งศิลาวิญญาณมังกร และค่อยๆแปลงมันจนเป็นวัตถุขนาดเท่ากำปั้น โดยที่ภายในนั้นว่างเปล่าและมีช่องว่างอยู่สองช่อง โดยที่ได้ทำไว้เป็นจำนวนมาก

" นายกำลังแปลงอะไร " ยู่เหยียนถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นในขณะที่มองเนี้ยหลี่

" ข้ามีวิธีใช้งานที่สุดยอดอยู่ " เนี้ยหลี่ยิ้มเล็กน้อย หลังจากทำเสร็จเขาก็ผสานจิตอสูรแพนด้าเขี้ยวทันที

หลังจากผสานจิตอสูรแพนด้าเขี้ยวแล้ว เขาได้เปิดปากของเขาอย่างรวดเร็วพร้อมกับรวบรวมอานุภาพแห่งความมืดและปิดผนึกไว้ในช่องว่างช่องหนึ่งภายในศิลาวิญญาณมังกร หลังจากนั้นก็ทำเช่นเดียวกับอานุภาพแห่งแสงสว่างและปิดผนึกไว้ในอีกช่องเช่นกัน

เมื่อเขาปิดผนึกจนเสร็จเนี้ยหลี่ได้กล่าวว่า " อสูรแพนด้าเขี้ยวได้ทำการรวบรวมอานุภาพแห่งแสงสว่างและความมืดให้เป็นระเบิดหยินหยาง ซึ่งแรงระเบิดจะต้องเป็นที่น่าตกใจแน่ๆ แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญระดับตำนานก็ไม่สามารถทนต่อแรงระเบิดนี้ได้ "

" อย่างไรก็ตามความเร็วในการโจมตีของระเบิดหยินหยางนั้นช้าเกินไป ผู้เชี่ยวชาญระดับตำนานสามารถหลบได้อย่างง่ายดาย ข้าจึงได้แปลงศิลาวิญญาณมังกรเป็นอาวุธที่ภายในมีช่องว่างสำหรับปิดผนึกอานุภาพแห่งแสงสว่างและความมืดไว้ เพื่อที่จะควบคุมและผสานการโจมตีได้อย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพสูงสุด เนื่องจากภายในศิลาวิญญาณมังกรมีขนาดเล็กอาจจะเกิดการระเบิดเป็นสิบครั้ง ซึ่งดีกว่าระเบิดหยินหยางแบบปกติซะอีก "

เมื่อได้ยินคำพูดของเนี้ยหลี่ เทพธิดายู่เหยียนถึงกับเสียวสันหลังวาบ เธอสามารถจินตนาการถึงผลลัพธ์ของมันได้เลย ถึงแม้ว่าจะเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับตำนานก็เถอะ

ยู่เหยียนอยากจะเปิดดูภายในหัวของเนี้ยหลี่จริงๆ ว่าการเจริญเติบโตของสมองเขานั้นเป็นยังไง ถึงได้มีความคิดเจ้าเล่ห์มากมายเช่นนี้

เนี้ยหลี่วางอานุภาพแห่งความมืดและแสงสว่างเข้ามาในท่อของศิลามังกรวิญญาณขณะที่ปลอมมันเสร็จแล้วก็ปิดผนึกไว้ จากนั้นเขาก็แกะสลักจารึกอักขระรูปแบบลึกลับบางอย่างบนพื้นผิวอย่างรวดเร็วและปกปิดไว้ภายในศิลาวิญญาณมังกร

ในมุมมองของคนทั่วไปนี้คือศิลาวิญญาณมังกรธรรมดา

" ขอตั้งชื่อให้มันว่า ระเบิดมังกร " เนี้ยหลี่คิด ต่อจากนั้นก็นำระเบิดมังกรเข้าไปเก็บไว้ในแหวนต่างมิติของเขา

หลังจากสร้างระเบิดมังกร 60 ลูก เนี้ยหลี่จึงหยุดทำระเบิดมังกร

ในตอนนี้เขาจำเป็นจะต้องกินน้ำทิพย์และดูดซับอานุภาพแห่งกฎโดยรอบอย่างต่อเนื่อง เนื่องจากพลังของเขาในขณะนี้ การสร้างระเบิดมังกรจำนวนมากในระยะเวลาสั้นๆทำให้เขาแทบจะหมดแรงทรุดลงไปเลย

ภายในสองวันมานี้ หลู่เปียว ตู่ซือ และพวกที่เหลือได้รวบรวมจิตอสูรได้หลายร้อยหลายพันดวงแล้ว ในช่วงที่ผ่านมาเมืองกลอรี่เพิ่งรอดพ้นจากฝูงสัตว์ปีศาจมาได้ โดยที่ได้ทำการจัดการกับพวกสัตว์อสูรแถวภูเขาโดยรอบทำให้มีจิตอสูรเป็นจำนวนมาก นอกเหนือจากนี้เอียจืออวิ้น เซียวหนิงเอ๋อ และพวกที่เหลือก็กำลังรวบรวมวัสดุสิ่งของที่จำเป็นอื่นๆอยู่

เนี้ยหลี่เริ่มวางอาณาเขตรูปแบบจารึกหลายประเภทลงในพื้นที่ว่างเปล่าภายในบ้านจนเต็มพื้นที่

รูปแบบจารึกโบราณเหล่านี้ทำให้แม้แต่เทพธิดายู่เหยียนยังต้องตกใจ เธอเข้าใจเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

11 พื้นที่ว่างเปล่า ได้วางรูปแบบจารึกไว้ เนี้ยหลี่มองไปที่ ต้วนเจี้ยน หลู่เปียว ตู่ซือ เซี่ยวซุ่ย และคนอื่นๆอีก6คน และสั่งพวกเขาทั้งหมดว่า " พวกเจ้าไปนั่งยังพื้นที่ว่างเปล่าและรอสัญญาณ เมื่อข้าเริ่มต้นเคล็ดวิชากลืนกินจิตอสูร ข้าจะกลายร่างเป็นเขี้ยวอสูรแพนด้าและทำการกลืนกินจิตอสูร และเมื่อได้ทำการกลืนกินจิตอสูรแล้วเขี้ยวอสูรแพนด้าจะแข็งแกร่งขึ้น แต่ในเวลาเดียวกันก็จะปล่อยพลังวิญญาณและอานุภาพแห่งกฎออกมาจำนวนมาก ซึ่งไม่ว่าจะปล่อยออกมามากขนาดไหนก็จะจำกัดอยู่ในอาณาเขตของรูปแบบจารึก พวกนายจะต้องพยายามให้ดีที่สุดในการดูดซับพลังวิญญาณและอานุภาพแห่งกฎ "

เมื่อเนี้ยหลี่ใช้เคล็ดวิชากลืนกินจิตอสูรก็จะเป็นอันตรายกับตัวเอง แต่เขาจะต้องอดทนเอาไว้ ด้วยพลังที่ยิ่งใหญ่มากมันจะต้องไม่สูญเปล่า แม้พวกเขาจะดูดซับได้หนึ่งในสิบก็ถือว่าเพียงพอแล้ว

เนี้ยหลี่ยืนอยู่ตรงกลางของอาณาเขตรูปแบบจารึกในขณะที่ส่วนที่เหลือก็ไปประจำตามลำดับรอบอาณาเขต

เซี่ยวหนิงเอ๋อ เอียจืออวิ้น และคนอื่นๆได้แสดงออกถึงความตึงเครียด อาณาเขตนี้ถูกวางโดยเนี้ยหลี่น่าจะมีประสิทธิภาพมาก หากเกิดมีอุบัติเหตุใดๆขึ้นมันจะทำให้เกิดผลร้ายแรงขนาดไหน?

แต่เนื่องจากพวกเขารู้อยู่แล้วว่าเมืองกลอรี่กำลังตกอยู่ในอันตราย เมืองกลอรี่คือบ้านของพวกเขา หากเมืองกลอรี่ถูกทำลายแล้วอนาคตของพวกเขาจะเป็นยังไง

แม้ว่าเคล็ดวิชาลับนี้จะมีความเสี่ยงอยู่บ้าง แต่ถ้าสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งให้พวกเขาได้ มันก็เป็นปกติที่จะต้องมีความเสี่ยงอยู่บ้าง

เนี้ยหลี่เดินไปตรงกลางและออกเสียงอย่างแผ่วเบาและรวดเร็วที่สุดเพื่อเปิดใช้งานอาณาเขตจารึกนี้ พลันก็มีแสงพุ่งขึ้นไปยังท้องฟ้าและล้อมรอบทุกคนไว้ภายใน

รูปแบบจารึกที่พื้นหมุนอย่างรวดเร็วและเกิดรูปแบบที่ซับซ้อนและลึกลับที่สุด

ขณะที่ยู่เหยียนซึ่งลอยอยู่ในอากาศได้มองเนี้ยหลี่และรู้สึกประหลาดใจเมื่อเธอรู้สึกถึงพลังงานอย่างเงียบๆ เธอไม่คิดเลยว่าเนี้ยหลี่จะสามารถรวบรวมพลังงานได้มากมายขนาดนี้ พลังจากท้องฟ้าที่ดูราวกับว่าไม่มีที่สิ้นสุด ซึ่งเธอก็ได้รับประโยชน์เมื่อเธอเริ่มดูดอานุภาพแห่งอัคคีที่รวมตัวอยู่ในอากาศ

เนี้ยหลี่ส่งเสียงคำรามและผสานจิตอสูรอสูรแพนด้าเขี้ยว คลื่นพลังงานได้แปรสภาพไปสู่ทิศทางของอสูรแพนด้าเขี้ยวและขนาดของมันก็ใหญ่โตขึ้น 5-6 เมตร พลันจิตอสูรลอยขึ้น

อสูรแพนด้าเขี้ยวคำรามพร้อมทั้งใช้ฝ่ามือคว้าจิตอสูรและเริ่มกินมัน

ในขณะที่จิตอสูรปรากฎพวกมันก็แทบจะถูกเผาผลาญในทันทีโดยอสูรแพนด้าเขี้ยว ทุกครั้งที่กินเข้าไปขนบนร่างกายจะเป็นเงามากขึ้นและออร่าที่ปล่อยออกมาก็ทรงพลังมากขึ้น

คลื่นของพลังวิญญาณและอานุภาพแห่งกฎได้ถูกรวบรวมไว้ในอาณาเขตนี้และถูกเคลื่อนย้ายไปยัง เอียจืออวิ้น เซี่ยวหนิงเอ๋อ และพรรคพวกทั้งหมด พวกเขาดำเนินการเรียกจิตรอสูรของตนออกมาและทำการดูดซับพลังงานเหล่านั้น

เนี้ยหลี่เองก็ทำเช่นเดียวกัน ขณะที่เขาทำการดูดซึมพลังงานอย่างรวดเร็ว

เร็วมาก ดินแดนจิตวิญญาณในตัวเขาก็เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังวิญญาณแม้กระทั่งอานุภาพแห่งกฎอันบริสุทธิ์ อย่างไรก็ตามเนี้ยหลี่ก็ยังคงดูดซับมากขึ้นทำให้ดินแดนจิตวิญญาณของเขาค่อยๆขยายขึ้นทีละนิด

ความเจ็บปวดรวดร้าวเริ่มปรากฎบนใบหน้าเนี้ยหลี่ทีล่ะน้อย แต่เขาก็ยังคงไม่หยุดและทำการดูดซับมากยิ่งขึ้น

หลังจากวางอาณาเขตนี้ด้วยความยากลำบากเขาจะต้องอดทนผ่านไปให้ได้

จบตอน
แปลไทยโดย 

ไผ่ ผุด ผ่อง

https://www.facebook.com/groups/200491286989237/permalink/225739584464407/